bugün

muhtemelen en çok abartılan ve sömürülen durum.

sürekli birileriyle beraber olmak zorunda değilsin, bazen kalabalıkta yaşarsın, bazen tek başına kalırsın. eninde sonunda yalnızsın zaten dünyada, doğanın kanunu bu.

yalnızlık güzeldir, değeri bilinmeyendir, kendini geliştirmene olanak tanır, kendine daha çok zaman ayırmana imkan verir. dramatize etmeye gerek yok. her insan dönem dönem yalnız kalmalıdır.

ha, hayat boyu hep yalnızsan, hiç arkadaşın yoksa, arayan soranın bulunmuyorsa, -özel bir durumun bulunmadığı müddetçe- dönüp kendine bakman lazım duygusala bağlamadan önce.

gerçekçi olmak gerek.
kendinizi öldürmenize sebep olarak dolaylı yoldan öldürebilir.
öldürür ama içten içe ruhunuzu öldürür yıllardır yalnızlıkla yaşamayı öğrensemde asla alışamadım.
herşey öldürür. insanlar da, insansızlık da. nasıl yaşanır, asıl mesele bu...
Yalnız yaşadığımdan mütevellit bir gün ocağı açık unutmuşum kimsede uyarmadı, yani öldürebilir bence.
mü ekini ayırmazsan öldürmez.
ölüm akıllılara gelir.
Yalnizlikta biryere kadar bence. her insan gibi bende yalnizim.
Öldürmez.
Şahsiyetsizlik öldürür, yalnız olmak onursuz olmaktan daima iyidir.
Yalnızlık,yaşatır.insana benliğini bulma,kendini tanıma fırsatı verir.yalnızca kendisini ilgilendiren,yalnız bir hayat yaşayan insan olmak istediği gibi değil,olması gerektiği gibidir veya olduğu gibi.
beden hariç her şeyi öldürebilir; ruhu, isteği, hevesi.

ama bedeni öldürmez, şimdilik.
Yaşlı bir insansanız bakımsız olacağınız için ölüme neden olabilir. Genç ve orta yaşta ve sevgi görmeye ve göstermeye açsanız acı verir lakin öldürmez.
Ağır ağır bir düşün bakalım...

Evde kimse yok. Ama sadece bir kaç saatliğine değil. Günler, haftalar, aylar ve yıllarca kimse yok.

Sadece eve gelip bir iki gün kalan insanlar ve onlarda kendi hayatlarında bir kaç saati seninle paylaşıyorlar.

Yalnızlığı dibine kadar hissediyorsun. Bence asıl soru yalnızlık, seni fiziksel olarak mı öldürür, psikolojik olarak mı?