gideni izleyen insanın aldığın en acı ve unutlması mümkün olmayan hediyedir yalnızlık...
terk eden; bir sevgili, bir dost, bir arkadaş olabilir ama en çok koyanıda giden sevgilidir insana... ve kucağınıza kocaman hiç el değmemiş bir yalnızlık hediye bırakması olur...
size kalan da, "gitme, dur n'olursun" dediğiniz insanın, sizi umursamadan yeni hayatlara yelken açmasıdır... size aldığınız hediye ile yaşamak kalır sadece... yaşayın bakalım yaşayabilirseniz....
"en acı hediyeydi bana gidişinle bıraktığın yalnızlık
şimdilerde onunla hayatımı bitirip
yeni ölümlere yer açıyorum yüreğimde..."
en sevdiğiniz kişi güvensizlik dalgalarının arasında yuvarlanmanıza sebep olur gidişiyle. "benle de olma, benden başkasıyla da." der gibi çeker gider hayatınızdan. hediyesi siyah kurdeleyle paketlenmiş koca bir yalnızlık olur. en unutulmaz hediyedir bu; ama zaten isteseniz de unutamazsınız ki onu da, hediyesini de...
ne dükkan da ne de çarşıda pazarda satılır bu..sevdicek kendi elleriyle paketler,söylediği sözlerle bağlar kitapkurdunun dediği gibi siyah kurdelesini..aslında çok önceden hazırlanmıştır bu hediye neden bunca zaman beklendiğini bilemez bir şekilde düşünürsün kucağında koskoca bomboş bir paketle..artık bununla yaşamaya mahkumsundur,öpe koklaya,sevip sarılarak bununla geçireceksindir hayatının diğer kalanını..
tabi bir de paketi görüp gelenler vardır ki onlar daha acımasızdır hediyenize nazaran..*yanlarında en misinden sevgileri,aşkları,tutkuları ve sevildikleriyle size hediyenizi daha bir kanıksama yoluna iterler..
zordur bu hediyeyle yaşaması,hem de çok zor..hatta buna yaşamak bile denemez..
klasiklerden (bkz: sadece nefes almak)
sağol aştıjımm hayatının en güzel hediyesini bana verdin..
