?.
-
Zeynep Aliye'nin bir şiiri...
büyük randevunun bir soluk öncesi
-ölü doğuşa beş kala-
gökgürültüsü yıldırım ete kemiğe bürünürken masallarda
bir mavi bir yalnız kuş
en yükseğe diker artık büyüsü yitmiş ötüşlerini
yakalarını kaldırıp avaz avaz
yaslı türkülere asılır
mürver çiçekleri kasımpatlar
bütün gülüşleri geri dönsün diye
upuzun kirpiklerini kuğunun boynuna saplar güz
serenleri sarhoş rüzgarların eleğinde
nemli taşlara çarpıp kalınca yaralı gövdesi
son bahçeyi anımsar
ahşap konakların cumbalarından
toz toz olup akar bir söylencede zaman
en içli en serseri en aşık
çözülür gitmek isterim
ağırlıksız beyaz bir atın üzerinde
şi-i-re ı-şı-ğa
ku ku ku şa
b a h ç e y e...
