konser versiyonu albümdekinden kat be kat daha sıkı olan aşmış duman parçası. yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılırsa yalnızlık olmaz sözünü hatırlatır ayrıca.
sonbaharla özdeşleştirilebilen bir duman şarkısıdır...sonbahar boyunca sırf birkaç dizesi için bile playlist e almak yeterlidir...ayrıca konser versiyonunda kaan ın şarkıya girmeden önce yaptığı ses efektleri * ve davul delidir...
ne kadar yalnızsan o kadar uzağa gidersin, ne kadar kalabalıksan o kadar onlarla kalırsın..kendine ne kadar yetebiliyorsan o kadar kalabalıkların aradığı olursun.. yalnızlık bir yeterlilik yetmezlik ayrımı çizgisidir. o çizgi bazılarına ip olur, göğe merdiven olur, yükseltir, bazen de keskin ustura olur; keser gırtlağını.
kalabalık arasında bu şarkıyı çığıra çığıra gitmesi pek zevkli oluyor. ayrıca konser kaydında kaan'ın üstün performansı takdire şayan.
"bi şaraaap, bir cigaraaaaaa"
"inceden hatırlarım
o eski dostlukları
şimdi herkes ayrı uçta
kaderini inkar eder" dizeleriyle geride bırakılanları, unutulanları, unutanları hatırlatan, efkarlandıran, aslında hayatın gerçeklerini yüzümüze vuran duman şarkısı.
