psikolojik bir vaka. beklentilerimiz karşılanmadığında kendimizi uzaklaştırır sonra da şikayet ederiz. beni sevmiyorlar, önüme taş koyuyorlar, kız yüz vermiyor, neden param yok gibi. ne zaman ki beklentileri düşürüp hayatta olumsuzlukların, ters giden işlerin de olduğunu kabullenebilirsek ardından kendi değerimizi de anlıyoruz. kendi kıymetini bilen adam da yalnız kalmıyor.
Yalnızlık, yanınızda kimsenin olmaması değildir. Sizi anlayan, size saygı duyan, size değer veren insanların yanınızda olmamasıdır yalnızlık. Küçük Prens kitabında da geçtiği gibi "insanların arasında da yalnız hissedersin."
Bir sürü arkadaşa gerek yok, iki üç tane gerçek dostumuz olsun hepimize yeter bu.
yalnızlık tamamen zihinsel birşeydir ve karamsar insanlar anca yalnız olur.
mesela bana göre tüm insanlar yalnızdır. yanındakiler yalnızlığını paylaşır. çünkü ölüm var. öldükten sonra kimse yok sadece sen ve defterin var. yalnızsın insanoğlu.
