kapris atmaz. niye buluşmaya gelmedin demez çünkü sürekli ensenizdedir.korkak bir yılan gibi her köşe başında sizi bekler. gece yatağınızdadır. gündüz kampüste dolaşır. uzaktan uzağa sizi bekler. asla sizi bırakmaz. sizin onu bırakmak istediğiniz zamanlarda dahi artık bir nevi alışkanlığa dönüştüğünden, diğer insanların hayatınıza girmesine müsaade etmez. boktan bir arkadaşlık işleyişi vardır. artık bunaltmaya başlamıştır. gitsindir.
bir bakıma şu yunus emre dizelerini doğrulayan önerme;
"... yüreğin varsa, yalnız değilsin. gönlün varsa.. seni yalnız bırakmaz.. hele aklın.. aklın varsa zaten başına bela olur, istesen de yalnız kalamazsın; istesen de"
yalnızlık hep bir yanımızda vardır sevgilimizde olsa arkadaşlarımız yanımızda da olsa o yalnız tarafımıza illaki döneceğiz eninde sonunda tekrar yalnız kalacağız fiziken yalnız kalmasak bile ruhen yalnız hissedeceğiz kendimizi. bu yüzdendirki en yakın arkadaşıdır insanın yalnızlık hiç yalnız bırakmaz sizi...
yalnızlık bir arkadaş değil zorunluluktur. Çünkü çoğu insan bunu kabul etmek istemese de herkes yalnızdır ve tektir. o yüzden yalnızlığı arkadaş olarak görebilmek iyi hissettirir.
