Geçen kış bir garip hasta oldum.
Sabah bir kalktım inanılmaz baş ağrısı, kas ağrısı, ateş, titreme etlerim acıyor.
töbe yarabbi ben böyle bir şey görmedim.
Hafta sonu taksi arıyorum bir tane yok.
Milleti arıyorum herkes akşama anca gelebilecek pozisyonda.
Günü yarıladım ama ölüyorum öyle bir ağrı.
Bir ara kapıya çıkmaya çalıştım.
ne mümkün onu da yapamadım. Gücüm yokki bir kapıya ineyim.
çok güzel bir film girmis vizyona, seanslara bakayiyorum. arada bir bosluk birakarak alinmis ciftli koltuklar. iste o aradaki koltugu seçme anı yalnızlık.
Kendince boş bir yaşam sürmek
Arkadaşlardan sıkılırsın
Sevgiliye ihtiyaç duymassın
Oturur yer içer bigisayardan başka biyeri yoktur
Düzelmek için çare arkadaş olmaktan çok arkadaş olabilmektir.
Türkiyede yalnzlık yüzünden intihar eden az evet ama diğer ülkelerde çok bunun sebebide bence inanç farkı o yüzden paylaşmayı öğreninde birileri boşuna ölmesin yaşlanıncada gömülmesin.
tuvaletin kapısı açık bir şekilde sıçmak;
ayakkabı aldığın reyon görevlisine dönüp; "yakışmış mı?" diye sormak;
whatsapa anında girip çıkmak(çünki yazıcağın kimsen yok)
telefon çalınca müşteri hizmetlerinin aradığını bilmek
ekmek aldığın bakkalla konuşurken sesinin ne kadar kısık çıktığını farketmek (uzun zamandır konuşmamıştın çünki)
cafede yalnız başına çay veya kahve yudumlarken "ulan insanlar ne kadarda mutlu demek"
sürekli müzik dinlemek hayallere dalmak
uludağ sözlükte bu başlığa girmek
En güzel cümlelerini söylemek değil, yazmaya çalışmaktır.Öyle kalabalık var diye de yalnızlık falan kaybolmaz yalnızlık tam olarak kalptedir kalbi yalnız kalmış insanı kimse tek başına olmadığına inandıramaz.
