güçlü olmak istayen, yalnız kaldığı oranda daha fazla arkadaşa ve çevreye sahip olan, yalnızken kendini dinlediği için empati yeteneği gelişmiş, ve nerde, ne zaman nasıl davranılacığı bilen insandır.
benim o... öncelikle bu insan evladı yalnızlığını cool bir havaya büründürme çabası içinde değildir(öyle olsa bile bunu dile getirmesi için etrafında güven çerçevesi içinde konuşabileceği içini dökebileceği bi insan evladının olması lazımdır ki bu yalnızlık kavramının tersidir.) tercihen yalnız değildir, insanlar yüzünden istemediği halde gelişen üzücü olaylar akabinde bu tercihi yapmış, ilk başlarda yanına kimseyi ciddi anlamda sokmassa onu üzebilecek olaylarında önüne geçebileceğini düşünerek kendi çapında bir savunma mekanizması geliştirmiş ancak ilerleyen zamanda bu yalnızlık onun ilk başlarda kendi isteğiyle hayatına soktuğu olgu olmaktan çıkmış gerçek anlamını bu adama kanırta kanırta göstermiştir. bu aşamadan sonra 'tercihen cool yalnızlık' yerini franz kafka yalnızlıgına bırakmış insanı hayat,yaşam,ölüm kavramlarını sorgulamaya iten(yapıcak bişeyi yok çünki) azılı bir orospu çocuğuna dönüşmüştür.
ya hiç derdi yoktur ya da derdi çoktur ama güçlü durmak ister *
birde kızları tavlamak için gizemli bir hava yaratmak isteyen erkekler söyler bunu, gıcık olunurlar ama farkında değildirler *
ya sosyal fobisi vardır, toplum içinde sürekli huzursuz ve tedirgindir.
ya da kendini avutuyordur ki çoğunluk için 2. seçenek geçerli.
not: kastım bireysel olarak ara ara yalnız vakit geçirmek değil, bu çoğu kişiye huzur veren bir eylem olabilir. kastım arkadaşı ve sevgilisi olmayanlar falan.
