Mecburiyettendir, bazen. Kendisi tercih etmemiştir çoğu zaman. Öyle olması gerekiyordur. Yalnızlığı öğle yemeğine katık etmiştir. Arkasına yaslanmıştır kimsesizliğin. Yaşamak onun için süresini doldurmaktır bazen hayatın. Günün bitmesi için yaşıyordur vesselam. Kendi kendine konuşur bu tipler. Kendisine yeri gelir acır, yeri gelir kendisini sever. Acıdır ama, yalnız olmayan bir insanın ihtiyaç duyduğu her şeye oda ihtiyaç duyar. Çünkü oda insandır, ama yapayalnız bir insan.
genelde bencil insanların karşı karşıya kaldığı durumdur. çünkü arkadaş edinmek, arkadaşlığı korumak ve sürdürmek hep emek isteyen, ilgi isteyen bir durumdur. Ve bu, bencil insanlara zor gelir. hep onun istediği olsun ister, herkes her daim ona uysun... Bir süre devam da eder bu. ama zamanla yavaş yavaş eksilir etrafındaki arkadaş sayısı. derken birgün bir bakar ki, artık yapayalnızdır. eskileri yeniden kazanamayacağı kadar çok incitmiştir. yenilere kendini anlatamayacak kadar yorgundur. o kendini sevmediği için kimse de sevemez onu. Kimse sevmediği için o da sevemez kendini. böyle tuhaf bir döngünün içinde kıvranıp durur. yalnızlık, boşa harcanmış bir ömrün acı hediyesidir. çok ama çok yazık...
