kalabalığın içinde kendini yalnız hissetmek olabilir. insanlar senle konuşmak ister ama, sen insanlarla konuşmak istemezsin. nice güçlü görünen insanın aslında sadece konuşmaya ihtiyacı olduğunu gördüm. ancak konuşmak için bile doğru kişiyi arayabiliyor insan. anlatacaklarının kıymetinden kaynaklanıyor bu sanırım.
yalnızlık öyle kötü bir hal alır ki zamanla hiçbir şey yok edemez yalnızlığı . insanlara yalnızlığını anlatsan da anlayabilecekleri nokta sınırlıdır. ne hissettiğini ne yaşadığını bilmeleri imkansız.
(bkz: yaşayan bilir)
yalnızlığın anlatılmaz, yaşanan bir gerçek olduğunu anlatan doğru bir önermedir. yalnızdır hep insan. doğarken yalnız doğar ölürken de bir nebze yalnızdır insan. yalnızlık sadece sevgili boşluğu değildir, yalnızlık sıcak bir anne kucağı, yalnızlık sıcak baba elinin başınızı okşayamamasıdır. evet yalnızlık kelimelerle anlatanın kifayetsiz kaldığı andır.
