insandır; insan, aslolan, insana göre
bir bedeni o kıyısızlığa bırakma saati geldiğinde
gitmek, bir yalnızlıktır.
bütün gitmeler bir yalnızlıktır kalmaya göre...
herkes kendine göre bir yalnızlıktır. *
yalnızlık dünyanın en kalabalık, en sessiz, en yalın duygusudur..
(bkz: #1484785)
evet öyle bir duygudur.
dün tv'de selim ileri "okuyucularımı, yazar dostlarımı kandırmışım yalnızım derken kandırmışım yalnız değilmişim, diyordu.
yine yanılıyor.
ölüm karşısında herkes yalnızdır,hem de yapayalnız...
bazen büyük bir yalan, ya da yalancıkların büyümesinin yarattığı ayrılık sebep olur yalnızlığa, yalınlığa; bazen yanılgılar çıka gelir, tokmağını toklatıp yoklar gibi kapı misali beynini...
yüreğin el vermese de gerçekler çoktan alıp gitmiştir kolunu kanadını. yalnızlık başlar, yalın olma haliyle. yalnızlık en büyük keder, bunun yanında en büyük dost olur acılarına.
yalnızlık, ihtiyaç duyulan ilgi yokluğunun hissedilmesidir.
her insan, bir birey olması nedeniyle yalnızlıkla sarılmıştır. bazı anlarda birliktelik, paylaşmak ve hatta birleşmek de yalnızlığı gideremez. yalnızlık insanın doğasında, aslında vardır... kaçamayacağımız bir kaderdir.
yalnız başta huzurludur. sonra insanın ihtiyaç duyduğu sevgi ve ilgiyi görememesinden boku çıkar. bıkkınlık, durgunluk verir. sanki hayat, herkesin önünde donunuzu kafanıza kadar çekerek sizinle dalga geçiyormuş gibi. her insan sizden daha mutludur. hayat bir tek size çelme takmıştır. eve, işe gidesiniz gelmez. pişmanlıklarınızı hatırlarsınız. kahrolursunuz. uzakta bir yerde ışık görürsünüz belki. ama o ışık çok uzaktadır. sizi kurtaracak olan kişi, sanki ta fizan'dan gelmiştir.
yalnızlık acı ve bedbaht, yalnız başına yaşanıldığı için.
