tüm sahteliğin aslında gerçeğin tam içine gizlenmiş olduğunu farkeden insanın, hiç olmayanı kabullenip huzura yatmasıdır. bilir ki mutluluk sadece bir maskeden ibarettir, sorar ki maskeler ne kadar gerçektir?
huzura yat,
kabusa uyan.
umudu at,
yok sesini duyan.
Bir yandan rüyalarda mutlu oluyorum diye sevinip yalnızca orda mutlu olmak ayrı bir hüzün getirir insana. Ertesi güne kadar o rüyanın etkisinde kalırsın fakat o da geçicidir.
Ben rüyalarımda bile mutlu değilim. Ya kabus görüyorum, ya tedirgin oluyorum. Hiç kırlarda bayırlarda koştuğumu, manzaralar gördüğümü, en sevdiğim yemeği yediğimi falan görmüyorum mesela. En son mutlu olduğum rüyayı 1.5, 2 sene önce falan görmüşümdür herhalde. Yok ya, rüyalarımda bile rahat yok.
