Yalnızlık güçtür yürürken. Gerçekten hem güç'tür hem de "güçtür" Birini terk etmiş olabilirsin, biri seni terk etmiştir yahut, bildiğin sokaklarda kaybolursun, sokaklar labirent, sokaklar, çaresiz yalnızlığına ışık bile tutmaz. Başkasının kalabalığıyla meşguldür, başkasının kahkahasına, ağzının içine bakarken sokaklar, yalnızlığına ayrılmış herhangi bir soğuk taş, herhangi bir sokak lambasının kırık ışığı, köpeklerin bile uyuklamadığı bir merdiven altı, nereyi bulursan artık sığınacak, kendini atacak, nefes almaya çalışırken toz yutup, öksürerek, sigaranın dumanını ciğerlerine salacaksın!
Uzun cümlelerin bittiği yerde, tek kelimelik cümlelerin esaretiyle kalkıp "eyvallah" çekerek, dağa, taşa, toz yuttuğun o deliğe veda edeceksin. Herkese dokunacak omuzun yürürken soğuk soğuk. "Pardon" demeye mecalin yok, seni tanıyan da yok, bilen de, yürüyeceksin yalnızlığında, yalnızca. Öyle hızlı yürü ki, birine kavuşmaya gittiğini sanıp anlamasınlar yalnızlığını, yalan söyle, herkes gibi! Kalabalıkta yalnız kalacağına, koşuyor bilsinler seni, birine kavuşmak üzere olduğunu düşünsünler. Diğer yalnızlara da bas havanı! Gözlerinin içine bak umutla, coşkuyla. "ezikler" de, kendini ayrı tutarak!
"dışarıda hikayelerini anlatmayı bekleyen binlerce hayat var. hepsi de anlaşılmayı bekliyor benim gibi. yaz, hiç durmadan yaz. birbirlerini anlat onlara. birbirlerine karışmayı anlat, yaşam savaşı içinde yaşamayı, yaşatmayı unuttuklarını anlat. en zor anlarda bile tek vücut olabilmeyi anlat...
-yalnız yürümek zor-... kolayını anlat..."
yürünen yol hayat yoluysa baya zorlu olacak yürüyüştür. normal bir yürüyüşten bahsediliyorsa etraf tenha olduğu takdirde insanı sakinleştirir, düşünmeye iter.
eğer bir şeyle meşgul olunmuyorsa, yalnızca yürünüyorsa tehlikelidir. bazen kişiyi intihara bile sürükler. insan geçmişte yaptıklarını, yapamadıklarını, ona yapılanları sorgular durur yol boyunca. yer yer ağlar, ben bunları hak etmedim der durur.
hafif de yağmur çiseliyorsa psikolojiye süper gelen özel bir şey gerektirmeyen eylemdir. çoğu zaman sevgili veya arkadaşla yürümekten daha özeldir, güzeldir.
nerede ve ne zaman olursa olsun - şimdi ve burada bile olsun- üzünçlü bir tarafı vardır. ben ne zaman yalnız yürüsem on beş dakikadan sonra ağlamam gelir, birilerini arar, yol boyunca kendimi oyalarım.
