Birisinin ağız şapırdatmasından ve iştah kesici sohbetinden uzak mis gibi yemek yersin hem de istediğin gibi ve istediğin kadar. Yalnız alıştıktan sonra max 4 kişi ile yiyebilirsiniz fazlası iştahınızı kapatır. Yalnızlık sahte samimiyetten daha iyidir.
Biriyle yemeyi seviyorum ben. Düzenli yiyorum o zaman ama yalnız olunca ne düzen ne titizlik görmüyorum. Bulaşık çıkmasın diye tencereden yiyorum mesela. Çünkü yalnızım. Benden başkası yemeyecek zaten. Daha neyin kibarlığını ya da titizliğini yapayım..
çoğu insanın aksine sevdiğim bir yemek yeme biçimidir.
kalabalıkta yemek yemekten nefret ediyorum. ne zaman yemekte başkaları olsa doymadan kalkıyorum masadan. ama yalnız yemek yediğimde doyduğumu hissediyorum.
yok efendim kalabalıkta muhabbet ortamında daha güzel tadı çıkarmış... çıkmıyor hocam. nefret ediyorum.
Dün yalnız başıma, mutfakta, kendi doğum günü pastamı yemiş biri olarak ve önceden dışarıda yalnız yemek yerken "galiba herkes bana bakıyor. Oha ne kadar kalabalık ve ne kadar mutlular!" diye düşünen biri olarak söylüyorum ki yalnız yemek yemek, yediğin yemeğin tadına varmaktır. Evet biraz sıkıcıdır ama olsundur, güzellikleri vardir.
Her gün yaptığımdır. Ev ahalisiyle bir türlü saatlerimiz uyuşmuyor. Ya geç kalkıyorum kahvaltıya yetişemiyorum ya eve geç geldiğimden akşamı da kaçırıp yalnız yiyorum. Hafta sonları zaten kimin ne zaman ne yediği belli değil.
