yalnız yaşayan bir erkek olarak zannımca aşağıdaki gibidir:
artılar:
1. çalışan bir erkekse düzenli olmak zorunda kaldığından kendince bir sistemi/düzeni vardır.
2. apaçiler hariç yemeğini temizliğini kendisi yapar.
3. hızını aldıktan sonra sürekli eve birilerini atma derdinde değildir
eksiler:
1. bu adamla çıkmaya başladığınızda adamın düzenini reorganize etmeye kalkarsanız tepki gösterir.
2. onun alıştığı tuz/salça/soğan/biber oranlarını tutturamazsanız beğen(e)meyecektir.
3. birlikte uyumaya alıştırmak için biraz çabalamanız gerekir.
eksilerinin saymakla bitmeyeceği artısının ise bir iki tane olduğu mevzudur. misal bir artısı beyni löpçük kıvamına gelmiştir iyice alıp istediğiniz gibi yoğurabilirsiniz. bir diğer artısı mağara adamına dönmüştür bakımsızlıktan kışın sarılıp yatın üzerinize battaniye bile almanıza gerek yok kilim gibi tüyleri ile sıcacık uykular sizi bekler *
Karışan yok, şunu al bunu al diyen yok, beklenti yok, dert/tasa yok.
Eğer gerçekten aşık olmadıysa kimse evlenmemeli! Sırf çocuğum olsun, ev işimi yapsın/eve para getirsin gibi can sıkıntısını gidermek için evlenenler, hem kendini hem karşı tarafı tüketiyor/kısıtlıyor/ömrünü yiyip bitiriyor. öyle ortamda büyüyen çocuktan da bir bok olmuyor, yani yapabilecekseniz girin bu işe. Yoksa hiç bozmayın yalnızlığı, böylesi daha iyi daha sorunsuz ve huzurlu.
Yalnız yaşayan daha doğrusu kedisi ile yaşayan bir erkeğin evinde tüy her zaman olur. Bunu dert eden kızlar tanıyorum ama onlarla da dışarda görüşüyoruz.
Duygusal olarak onlar kaybediyor. Kedi sevmeyen kızlar gündemimde değil.
