mecburiyetten aile evinde kalınan su günlerde deli gibi özlenendir.
Özsaygını kaybetme, temizlik/yemek evde biri varmış gibi yapmaya devam et, sosyalleşmeyi ihmal etme.
Bunlara uyduktan sonra dünyanın en rahat, en özgür şeyi.
bilmediğiniz bir şehir ve henüz oluşturmadığını sosyal çevreniz varsa biraz zordur. hele insanlara tahammül edemeyen biriyseniz. sürekli etkinlik halinde olmak günü kurtarır sinema, tiyatro, yeni bir yer gezme, spora gitme. etkinliksiz bir günde çöp gibi hissedersiniz hiçbir şey yapmadan, kimseyle konuşmadan bir gün. yemek yapma noktasında kendinizi geliştirmek için harika bir fırsattır. otomatik olarak daha ekonomik ve tutumlu bir insan oluyorsunuz. bazen kendimi faturalar-kira- sosyal aktivite gibi bütçeyi kategorileştirmiş emekli amcalar gibi hesap yaparken buluyorum ama keyfi de bir başka. okumak, yazmak, düşünmek bunlar yalnızken daha kolay ve verimli. bildiğim şehirde yalnız yaşamayı tercih ederdim.
yalnızlık depresyona neden olabilir depresyon ise hastalığa ve sonunda bu yüzden ölebilirsiniz arkadaşlar evet. Onun dışında kendini mutlu etmeyi başarabilenler yalnız yaşayabilecek kapasitede insanlardır güçlüdürler.
Herkesin illaki hayali olmuştur. Yaşayınca farklı oluyor ama. Bazen gerçekten iyi geliyor tek olmak bazen de gerçekten ses arıyorsun evde bir yalnızlıktır çöküyor üstüne. Özellikle canın sıkkınken.
yalniz yaşamak en iyisidir az masraf çok huzur gürültu yok başkasını çekme derdi yok gayat felsefem şudur yalnız gezerim yalnız yaşarım yalnız ölürüm. ki arkamdan ağlayan olmasın.
kuşun, kedin, köpeğinle bile yaşıyorsan yalnız yaşamıyorsundur. insanların şu yalnız yaşıyorum goygoyuna da tilt oluyorum he. adamın evde hayvan sürüsü var sorulunca yalnız yaşıyorum diyor. siktir yarram sen yalnızlık görmemişsin. 5. senenin içerisindeyiz ellam.
Çıkardığınız çorabı istediğiniz yere fırlatırken "onu neden oraya attın?" şeklinde bir hatırlatma duymuyorsunuz. Ve dolayısıyla baskı hissetmediğiniz için sinir olmuyorsunuz. Ha sonra ne oluyor yarım saat sonra fırlatıp attığınız çorabı yerden kaldırıp çamaşır sepetine atıyorsunuz ama bunu tamamen kendi isteğinizle yapıyorsunuz. Bu daha keyifli.
insan bir yerden sonra en iyisi budur diye düşünüyor. sebep ise insanların ne denli bencil ve çıkarcı olduklarını görmüş veya görüyor olmak şahsımca.
insanlar öyle bencil ki, kendilerini sırf daha iyi hissedebilmek için sizin duygularınızla bile oynayabiliyorlar. bunu sadece aşk ilişkileri olarak ele almıyorum mesela birinin sırf canı sıkıldığı için sizinle vakit geçirmek istemesi bile bencilce bir hareket. evet seninle vakit geçirmek istiyor ama canı sıkıldığı için belki de sadece, gerçekten bunu istediği için değil. evet böyle insanlar var etrafımda, canı sıkıldığında gelip keyfi yerinde olduğunda ise ortalarda görünmeyen sanki hiç yokmuşçasına. sadece gıcık ediyorlar çözüm ise o insanı gerçekten yokmuş gibi saymak.
Yalnız yaşamanın da yalnız yaşamamak kadar zorluklukları elbette vardır. Yalnız yaşarken yalnızlığınızdan şikayet ederken, yalnız yaşamadığınızda kalabalıktan şikayet ederken bulabilirsiniz kendinizi.
Bence asıl olan yalnız değilken de yalnızken de insanın kendine vakit ayırabilmesi. Hobilerini, mutluluklarını, hüzünlerini, hedeflerini keşfedebileceği güzel bir düzeni olması. Gerisi pek de önemli değil.
Bazen delicesine özlemi duyulan şeydir. Kimseye hesap vermek zorunda kalmadan, kadıköyde bir apartta kafasına göre yaşamak ister insan. Çoğu yazarın yazar olma sebebidir yalnız yaşamak. Velhasıl, bazen delicesine özlemi duyulan şeydir.
