Yaşanılandır. insan, düşünen bir varlıktır. Düşünmesi onun sonunu kolay hazırlar. Öyle ki, gerçek manada düşünen bir birey, yalnızlık denilen o dehlizde kendini kaybedecektir. Peki bu acı bir son mudur? Pek ala, hayır. Bu insanın kendi özbilincinin uyanışı, kuru kalabalıklar içerisinde avazının çıktığı kadar susmasıdır.
