Daha dün gece arkadaşım 3 yıllık sevgilisi tarafından uzun zamandır aldatıldığını öğrendi.Eğer aldatılacaksam veya özgür olamayacaksam sonsuza kadar yalnız kalayım.
Yalnız olmak diye bişey yoktur aslında, yalnız olduğunu sanmak hatta yalnızlığı arzulamak vardır. Ben de bu şiddetli arzuyu hissedenlerdenim ve bundan da garip ve karşıkonulmaz bir haz duyuyorum. Kafamızın içindeki ve dışımızdaki hayatta hep bir çatışma oluyor ve ben savaşlardan bıkan bir yazar kafasıyla herşeyden izole olup yalnız olabilmek arzu ateşiyle kavruluyorum. Umarım nasip olur..
Yalnızlık gece gibidir karanlık bazıları o karanlıktan korkar, bazıları huzur bulur bu sonsuz siyahlıkta. Korkan, sığınacak yer ararken siyahlıkta kaybolur yok olur. Huzur bulan, karanlıkta kaybettiği kendini bulur.
adam akıllı muhabbet edebileceğiniz biri olmaması, iyi geceler mesajı atacağınız birisinin olmamasıdır. sahte insanlardan sıkılmışsınızdır ve sadece dışarı bişey içmeye adam akıllı muhabbetlerle kafa patlatacak bir adam akıllı dostunuzun olmamasıdır. gerisi düz eğlence peşinde arkadaşlarınızdır.
çok kötüdür,insanı doldurur,içinizdeki anlatamazsınız,başınızı bir omuza yaslayamazsınız,sizi görünce mutlu olan,sizi seven biri yoktur,geleceği beraber planladığınız biri yoktur,günleriniz boşa geçiyordur.
Ben bir yıldır öyleyim. Ondan önce başıma türlü belalar açtım. Kendimle konuşmaya yani düşünmeye başlayınca sorunların ne olduğunu anladım. insanların ne halt olduğunu anladım. Ve durumumdan şikayetçi değilim. Sadece hayatımda değişiklik arar oldum. Yakın ilişkiler kurmadan tek seferli ilişkiler kurabileceğim bir dünya gezisi planlar oldum kafamda hemde tek başıma. O kadar cesaret dolu biri oldum ki doluca param olsun yapacağım bunu. Yalnızlık fark edebilene güzel.
