116.
metroya yetişemediğin ve koca peronda bir çiftten başka kimsenin olmadığının fark edildiği an.
şehirler arası otobüse tek başına binmek.
kitap okumaya 2 dakika ara verilen an
gecenin bir yarısı uyanmak yada zaten hiç uyumamış olmak
yağmur yağarken evde tek başına olmak
hepsinden önce tek çocuk olmak.
115.
kafenin birine kalabalık gittiğinde anlarsın mesela. garip gelir kafede kalabalık olmak.
114.
yalnız olmak...
bir kadınla beraberken bile yalnız olduğunu bilmektir...
111.
televizyonda canlı yayın aramaya başladığın an.
110.
Saatler sonra telefonu eline aldığında herhangi bir arama veya mesajın gelmemiş olması ve interneti açtığında yine herhangi bi bildirimin gelmemesi.
109.
telefonun uzun süredir çalmıyor ve mesaj gelmiyorsa; hoş geldin yalnızlığa.
107.
rehberi açıp arayacak kimseyi bulamadığım an.
106.
işemeye gittiğinde kapıyı kapatmaya gerek duymadığın andır.
104.
kendine yabancılaştığın an artık sen yapa yalnız kaldın demektir...
103.
Yalnızlık fiziken anlaşılacak bir şey değildir. Yanına illa birini bulursun. Yalnızlık ruhen insana kara bulut gibi çöken bir şeydir ki bunu anlamazsın bu zaten hakikat olarak karşında duruyordur.
102.
sadce o anlıktır. 5 dakika sonra bir aramayla düzeliverirsin.
101.
Şüphesiz banyoda keselenirken.
Ne zaman ki kaslı kollarımin
sırtıma yetmediğini anladım o zaman farkettim. Şuan banyoda yazıyorum ağlıyorum.
100.
Zaman zaman zaman zaman ah o zaman .
99.
Kendimi yalnız bırakmamak için bu gece aynanın karşısında oturmayı planlıyorum.
yalnızlık zor.
97.
Hergün arayan çocukluk arkadaşın aramalarinin git gide seyreklesmesi. Ortamda kimsenin seninle ilgilenmedigi an. Son olarak Sözlükte çaylak yapılmak. Çok mutsuzum sözlük .
96.
En eski arkadaslarla bile yeri geldiginde ayri dusuldugunu gordugun andir.
94.
DıŞarı gezmeye çıkmak istediğinde ÇaĞıracak kimse bulamadığın an. Ya da dertlerini, sevinÇlerini paylaŞacak birini bulamadıĞın zaman.
93.
En kötü olan olaylardan biridir. Biraz koyar. Üzer. Yalnızlığı seven insanı bile bir süre sonra parçalar.
92.
Sahura kalkıp yatana kadar ağzından tek kelime çıkmaması.