Çoğumuz yalnız değiliz aslında. Elbet etrafımızda sevdiğimiz, bize değer veren insanlar vardır ama günümüzde birçok insan bu gerçeği görmeyerek kendini yalnız olarak nitelendiriyor. Özellikle bazı geçiş dönemlerinde, depresyon denilen durumlarda vb. insan kafasının içinde yarattığı "ben yalnızım" kurgusuyla kendini yiyip bitiriyor. Bunun için yalnız insan güçlü insandır demenin doğru olduğunu düşünmüyorum.
(bkz: kendimden biliyorum)
koca bir dünyanın içinde tek bir bedenle , bir tek senin düşüncelerinin sadece senin duymanın nesi güçlü hissetirebilir dediğim durum. güçlü olmak için , çok olmak kavramına ihtiyaç yok , fakat koca bir dünya içinde, koca bir toplum içinde , yalnız başına göğüs germenin ne gücü kalır ne de bir direnci.
katılmadığım gözlemdir. neden bilmiyorum benim tanıdığım yalnızlar hep güçlü gözükmeye çalışanlardı ama çok naif insanlardı.gerçi "güçlü insan yoktur, güçlü görünmeye çalışan insan vardır." bu söz çok sevdiğim bir dostumdan kulağıma küpedir efendim!
