sokaktaki rüzgarın kaldırımlara yüzünü sürterek savurduğu bir yaprak gibidir o adam. Kurumuş, her yere çarpışında bir tarafı dağılan bir yaprak. içi boş, yaşamaya, sevmeye dair hiçbir ümit taşımaz. sadece anıları, yaşadıkları aklına gelir. oda, canını acıtmaktan başka bir işe yaramaz ya. geçmişte öyle hayal kırıklıkları yaşamış olmalı ki , kendini bırakmış, rüzgarın esintisiyle nereye gideceğinden bir haber. yalnızlık öyle alıştırmıştır ki ona kendini, sevme duygusu kalmamış artık içinde. insanlardan uzak kendi başına yaşamayı seçmiştir. insanlar ona acıdan başka bir şey vermemiş, her gittiği kapıda acı, hüzün... yalnızlık en iyi arkadaştan bile daha iyidir bazen.
kendine mahkum adamdır kuvvetle muhtemel. kimsenin beğenisini kazanamamış insan evladıdır.
ancak belki de kendini kendisiyle ödüllendirmiştir. su koduğumun dünyasında kimse beni haketmiyor diyerekten bütün insanlığı bi çırpıda si.tiretmiştir. yalnız kovboydur kendileri. tüm ortamlarda tek tabanca takılarak karizma yapar. hatunlarla ilişkisi bir geceden öteye gitmez genelde. bir süre sonra ona da si.tir ceker...
halbuki o da ister bir çift güzel göz. rengi önemli değil. yeter ki masum baksınlar. saf baksınlar...
ama olmaz, olduramaz esas oğlan. o zaman yapılacakların en soylusu yalnızlıktır...
Gerçekleriyle yaşadığı hayat eş
olan insandır. Onun için hayat sanılandan daha fazla ağırdır.
Dikkkat et kendine dostum . Elbette bir gün mutluluk senin için olacak.
Kendini kendisiyle sınırlamış olan kişilik. Bir başka ütopya istemeyen, alışkanlıkları dışına çıkmayan, sevdiklerinin mutluluklarını paylaşmayam er kişisi.
