yalnızlığım sana emanet anne.
okadar yordular okadar yıktılarki gardımı bıkmadan usanmadan her defasında, ayağa kalkacak gücüm bile kalmadı artık. kabullenir ya insan bazen her şeyi olduğu gibi olan bişeyin olmamasını bile kabulendim artık.
yalnızım evet anne yalnızım.
üzgünmüyüm bunun için sana yalan söylemeyeceğim evet anne üzgünüm, üzdüler hayalleri olan yavrunu, yaktılar, küllerini poyraza bıraktılar iyice dağılsın toparlanamasın diye bir daha. öylede oldu kaybettim kendimi savrula savrula kapında buldum kendimi küçük bi kül parçası olarak. oyüzden yanlızlığım sana emanet anne, aynı ben gibi. bize iyi bak olurmu ?
öyle bir şarkı yazmak istemiş ve yazmıştır feridun düzağaç. en sevdiği şarkılarındandır. hep şarkılar yazmasına, söylemesine dair isteklerimizi kabartmıştır.
bir gün kabalık edersem
habersiz çekip gidersem
yalnızlığım sana emanet şeklinde devam eden ve insanı biraz olsun
yalnızlığa itip, tek başınalığını hatırlatan bir parçadır. hüznü
ve sevdayı aynı anda yaşatıp aynı anda çaresizliği de hissettiren...
feridun düzağaç'ın 35 yaş melankolisi ile ayrı bir ruh verdiği klasiklere girecek duygusallığa sihp şarkısıdır. sözlerini ilk yazıldığı müsvette kağıtta okuduğumda, bu kadar anlamlı gelmemişti bana.
feridun duzagac'tan once cok yakin bir arkadasimdan canli olarak dinledigim sozleri cokk guzel ama feridun duzagac'in kotu yorumladigini dusundugum yine de sevdiginiz kisiye hele bir de elinizde gitarla soylenebilecek en guzel sarkilardan bi tanesidir.
"bir gün kabalık edersem,habersiz çekip gidersem yalnızlığım sana emanet
çiçeklerimiz solmasın,artık kaybetmek olmasın.
anılardan,baharlardan tüket..."
sözlerine sahip en iyi feridun düzağaç şarkılarından biri.
