"bir gün kabalık edersem,habersiz çekip gidersem yalnızlığım sana emanet
çiçeklerimiz solmasın,artık kaybetmek olmasın.
anılardan,baharlardan tüket..."
sözlerine sahip en iyi feridun düzağaç şarkılarından biri.
bir gün kabalık edersem
habersiz çekip gidersem
yalnızlığım sana emanet şeklinde devam eden ve insanı biraz olsun
yalnızlığa itip, tek başınalığını hatırlatan bir parçadır. hüznü
ve sevdayı aynı anda yaşatıp aynı anda çaresizliği de hissettiren...
feridun düzağaç'ın 35 yaş melankolisi ile ayrı bir ruh verdiği klasiklere girecek duygusallığa sihp şarkısıdır. sözlerini ilk yazıldığı müsvette kağıtta okuduğumda, bu kadar anlamlı gelmemişti bana.
