gel gitlerden, dibe vura vura yorulmalardan sıkılıp bu gidişe bir dur demektir. insanoğlu her seye alısabiliyor ama izleri silmek mümkün olmuyor. bu sebeple en iyisi, en acısızı boşluga, kimsesiz olmaya alısmaktır.
her şeyi kaybettikten sonra özgür kalabiliyor insan... özgürlüğümüz yalnızlığımızdır. **
Tam unutuyorum, yeni limanlar buluyorum kendime;
Ama kader hiç beklemediğim bir yerde seni çıkarıyor karşıma.
Anlıyorum ki o zaman istediğim bir liman değil sadece.
istediğim sıcak bir liman,
istediğim sıcak bir gülüş,
istediğim yaramaz bir bakış o gözlerden.
Yanımda başkası, kalbimde sen olyorsun çoğu zaman. Yalnızlığı seçtim -hani senin en iyi dostun olan-
Anladım ki yalnızlığı seçmeliyim bundan sonra.
Çünkü sensizlik varsa eğer yalnızlık da olmalı,
Çünkü bu kalp sana aitse eğer; bu beden başkasının yanında olmamalı...
yalnızlık düşünüldüğünün aksine kaybolmak, dibe vurmak değildir bence. insanın kendini bulması, ruhunu ferahlatması için en etkili yöntemlerden biridir. aslında yanlız olduğumuzu düşündüğümüz zamanlar da bile yanlız değilizdir. iç sesimiz, beynimizde uçuşan düşünceler peşimizdedir hep. yalnızlık vazgeçmek değil kişinin kendisinde olanı sıkı sıkıya tutmasıdır.
bireysel tercihden ziyade, olgunlaşan şartların getirdiği eylem. kimse özde yalnız olmak istemez. böyle bir duruma itilir. bu itişin en önemli koşulu ise gene kişinin kendisidir.
