şarkılarla beraber başlanılan bir iç dünya yolculuğundan irkilerek ayrılmaktır.
gelenler ve gidenler düşünülür, gelecekler ve gidecekler gelir ardından. her daim insanlar olsada etrafta sevip sevilsekte, bitişlerdir mutlak olan.
zaten başladığında da yalnız değilmiydin, bitişte de yalnız olmayacakmısın.
yanına birilerini katmaya gerek yok dersin o zaman, belki bu yalnızlığından huzur bulma yöntemidir, belki gereksiz yere yorulmamak için yapılan bir çırpınış, belki de yorgunluğun getirdiği bir demdir.
edep ya hu ile başlarsın söze 'hiçliği' arasın aşk-ı pervanelerde, mesneviden bir el alırsın da güçlenirsin tekliğinle.
yalnızlık içinde tekliği barındırır, teklik ise evreni. yalnız olmayı bellediğinde fark edeceksin çevreni, benliğini.
