kahvenin gözümde daha bir çekici olduğu bir eylemdir kendileri.
kahvaltı deyince çay gelir bizim insanın aklına değil mi? beraber, karşılıklı böyle falan. ha işte durum öyle olmadığında, yani yalnızken yapılan kahvaltıların yanında en iyi gidecek şey kahvedir, cohen'dir. (an itibariyle içinde bulunduğum durum)
kızarmış ekmeği tek başınıza hunharca yemenizdir yalnız kahvaltı yapmak.
huzurlu geçer çoğu zaman, mutsuzum ama keyfim yerinde anlarımdır.
çay kaşığı sesi bozar kahvaltı boyunca bu yalnızlığı. kendi çıkardığın homurdanma seslerini duyup "ben nasıl bi bebeyim lan? galiba yalnızlığı hakediyorum." düşüncesini getirir aklınıza. çok acıdır çok.
