Bir insanın kendine ait olan, onu yalnızlığa giderken eşlik eden ve kimsenin ona verip ve kimsenin ondan alamayacağı : , sahip olduğu her şeyden veya başkasının gözünde ne olduğundan çok daha esaslıdır.
Sanatçılar ve bilim insanlarının çoğu, çoğu kez yalnızdır.
Fakat sanatçılar yalnızlıktan şikayet ederler. Halbuki yaratıcılıklarını yalnızlığa borçludur.
Yaratıcılık Tanrı vergisi bi durum yaratma Tanrının bir sıfatının üstümüzde tecelli bulmasıdır. O yaratırken yalnızdı, bizde öyleyiz. Yaratım sürecinde yalnızlık önemli bir mevhum ve bu sürecin elzem bir parçası. Fakat Tanrı nın yaratması ve sanatçının yaratması farklıdır. Sanatçı gezmeli, görmeli, deneyimlemeli, hissetmeli. Bunlar içinde yoğrulmalı sonra köşesine çekilmeli. Tanrı’nın buna ihtiyacı yok o ebediyen yalnızdı. Ve örneksiz yarattı onun senteze ihtiyacı yoktu. Bir şeyden başka bir şeyi yaratması ise farklı bir konu evrimin ta kendisidir.
