aklı başında tüm insanların gerçekliğini tecrübe ettikleri durum. insan kalabalıklardan ve gürültüden uzaklaştıkça kendine yaklaşır. ve huzur işte oradadır, tam içinizde. birçok filozofun, din bilgininin münzevi yaşamları tercih etmesinin sebebi budur sanırım.
hayatına dahil olan insanlarca üzülmüş kişi beyani. kısmen doğrudur çünkü kimse bizi bizim kadar sevemez lakin huzura giden yolda bir yol arkadaşı her zaman kötü fikir olmayabilir.
Fazla pesimist bir yaklaşım tarzı bu. " insan sosyal bir varlıktır" geyiklerine girmeyecegim ama tek de hayat geçmez be! istersen sonunda nirvanaya ulaş.
