mezarlardır efendim. yalnızlığın, şeker kamışı etrafına toplanan karıncalar gibi beyni liğme liğme ettiği anlarda, mezarlık bulunmaz bir nimettir. geç otur tanımadığın birinin yanına yalnızlığına hem ortak hem sırdaş olur.
yalnızlığın yanında iyi gidebilecek şeyler var mı ki?
kalabalıkta bile yalnız olmuş insanlarda var. onlar hayatları boyunca yalnızdırlar. yanlarında ne kadar insan bulunduğu önemli değildir. kimse kendilerini tam olarak tanımaz. anca yarım yamalak tanır.
benimde içinde bulunduğum durumdur birde.
