duygusal bir gerçek. bir ilişkin varsa şarkılar bir kulağından girip bir kulağından çıkar. dinlerken pek bir dokunmaz. fakat yalnızken, duygusala bağlarsın. o içindeki boşluk var ya yutar seni. şarkılar hep daha çok dokunur. bir sigara her zaman tatlıdır o şarkıların gölgesinde. her sözü, her introsu ya da bitişi anlam manyağıdır. düşündüğün kişiye bağlar götürür yüreğini. etkilenmemiş gibi görünme ayaklarını bile umursamazsın artık. evet duygusallığından utanıyor bazen ama o insan, yalnızlığa dayayınca sırtını hepsi teferruatta kalıyor. bu kadar anlama bürünmüş bu şarkılar neremizde iz bırakıyor acaba çok merak ediyorum.
