yaşarken zaman zaman sıkıntı veren, toplu bi atmosferdeyken ise özlenen hadisedir. * ama yine de severim ben. kafa dinlenir. duvarların da bir sesi olduğu öğrenilir.musluktan damlayan su sesiyle ortak beste çalışmasına girilir. sigara dumanlarından hayaller yaratılır onlarla konuşulur, yeri gelir dertleşilir yeri gelir sevişilir. severim ben. zihnimi hep açık tutar.
ilk başta güzeldir. evin tek hakimi sensindir. istediğin zaman temizlik yapar, istediğin zaman yemek yersin, evi istediğin gibi döşersin, kimseye karşı sorumluluğun yoktur, müziğin sesini istediğin kadar açar, televizyonda istediğin kanalı izlersin, birilerinin pisliğiyle, kaprisiyle ya da sorumsuzluğu ile uğraşmazsın. ancak bir süre sonra duvarlar sana bakar sen onlara, kapıyı anahtarla açıp girmek zoruna gider, seni karşılayacak bir gülen surat yoktur. gün boyu olup biteni anlatmak istersin, dinleyecek anlayacak kimseleri bulamazsın. evin her türlü sorumluluğu sana aittir. kombi bozulur, tavan su akıtır, ampul patlar, musluklar bozulur, lanet edersin yalnızlığına. insana çok şey katar, belki de yaşanması gereken bir olaydır ama yalnızlık allah'a mahsustur.
aile bireyleri günlük i$lerini yapmak için dı$arı çıkmı$lardır. kalabalık ev ortamından sıkılan ve tek ba$ına evde kalan ki$i bunu dü$ünür. ke$ke böyle ya$asaydım, yalnızlık süper, istediğini yapabilirsin... buraya kadar ho$. ama yalnızlığı tatmamı$tır hayatında o ki$i. yalnız kaldığında içine dü$eceği duygu durumunu hayal bile edemez. yalnız ya$amak sokaklara vurdurur insanı... ama o sokaklarda geçici birliktelikler vardır. kalabalıkta farkında bile olmadığın gölgendir artık en iyi dostun. elektriğin ve mumun olmayınca o bile terkeder seni.
(bkz: üstü kapalı ifadeler)
kimi zaman tadından yinmez tek kişilik krallık... kimi zaman ise dipsiz kuyuda boğulmak.. ya o, ya bu, ya hu... ama ortası olmayandır bu hal... hemhal olacak kimse yoktur her dem hem... uçlarda gezinmek, '(k)ayıp' olmaktır biraz da...
zor bir sey becerebilmek. her ne kadar arkadaslarinla zaman gecirsen de, evde yalniz yasamak cok iyi bir sey degil. samimi ve birlikte yasanabilecek arkadaslarla bir evde oturmak cogu yönden daha iyidir. zira ben denedim, olmadi pek. belki ileride is hayatinda tekrar denerim. cünkü her yasa göre degisiyor bu tip olaylar icin sahip oldugumuz görüsler.
