Can güngör’ ün hayat telaşından çıkarıp yansıttığı soruların olduğu bir şarkı.
Yalnız ölmicem di mi
Böyle sessiz sessiz
Solup gitmicem di mi
Sokakta düşkün biri
Bir kuytuda bulunmuş
Ben kaybolmıcam di mi
Bahçede çiçek solmuş
Soğukmuş ve susuzmuş
Bir tek ne var açıkta
Halatından kurtulmuş
Tepede kuyuymuş
Yağmursuz kurumuş
Gökyüzünde bir martı
Sürüsünden kovulmuş
Öyle olmıcam di mi
Yalnız ölmicem di mi
Böyle sessiz sessiz
Solup gitmicem di mi
Sokakta düşkün biri
Bir kuytuda bulunmuş
Ben kaybolmıcam değil mi
Bahçede çiçek solmuş
Soğukmuş ve susuzmuş
Bir tek ne var açıkta
Halatından kurtulmuş
Tepede kuyuymuş
Yağmursuz kurumuş
Gökyüzünde bir martı
Sürüsünden kovulmuş
Öyle olmicam di mi
Biri çıkıp desin ki
Seninim seninim
Al işte bak ellerim
Seninim seninim
Nerde olsan gelirim
Gelirim gelirim
Bir ömür beklerim
Seninim seninim
Seninim seninim
Bir gün bitmeyecek değil mi?
herkes yalnız ölür, çoğunluk ise can çekişirken bir kalabalıkla çevrelenir. ölmek yalnız deneyimlenir; başkasının biriyle öldüğünü gören var mı hiç aranızda? can çekişmeyi, öleyazmayı, ölüme doğru ilerlemeyi ölmekle çok sık karıştırıyoruz.
herkes bir gün ölecek bu durumu kabullenmemiz gerek. bu sebepten yalnız ölmek bana ürkütücü gelmiyor. tam tersi bir gün öleceksem yalnız başıma son kez hazırlayıp biraz yudumladığım kahvemin yanında ve en sevdiğim müziği dinlerken öleyim. hiç değilse huzurlu bir şekilde yakalanırım kaçınılmaza.
Can, hadi şarkını demeye başla da efkarlanalım. Bireysel sunumların tarihi açıklanmış, teker teker ve yalnız ölcez. Üzgünüm can, üzgünüm...
Di mi diye sorma bana artık...
Normal olan bir durumdur. Bireysel yapılan bu eylemde kişinin nerdeyse bütün hücrelerinin ölmesi. (bkz: henrietta lacks) Hücrelerin oluşturduğu varlığın fiziken yok olması. Kalan varlıklar gideni bilinçlerinde bulundurduğu zaman yalnız olmazlar. Gidenler için geçerli değildir.
