Bazen insan geçmişe ihtiyaç duyuyor.Ona sarılmak ve sahip cıkmak istiyor.Halbuki kendide biliyor geçmişin insanı ne kadar yaraladığını.Bazen düşünmek bile zor gelirken sarılmaya calışmak kafa karıştırıyor.
Tek gecelik ilişkilerde, saygısız tartışmalarda, faili mechul bir cinayet işler gibi öldürüyoruz aşkı, sevgiyi ... Sonra birbirimizi suclamaktan alıkoyamıyoruz kendimizi.Böyle zaten bizim hissettiklerimiz.Hep suclayıcı, yaralayıcı,kırıcı ... Bide kendimizi savunuyoruz marifetmiş gibi.Belkide haz bile alıyoruz bundan.Halbuki bencilliğimizden şuana kadar kaç kalp kırdık, kaç kez kırıldık?
Kendimize sahip cıkamazken, kendi duygularımızı emanet ettik.Onlarda kırdı, parçaladı.Sonra onları suçladık, onlarda bizi sucladı.Hiç bilemedik anlayamadık iki kişinin anlayabileceği özel bir dünyayı.Kendimiz bile kendi dünyamıza kücük geliyorduk.Bütün yeteneğimizi kullanarak başklarının hayatlarına burun soktuk, karıştırdık.Kendimizinkilere karışmalarına mani olamadık.Belkide o burunları kırıp ellerine vermeliydik.Yapamadık (n) !
Herşey zamanla olacak derken, zamanı hor kullandık kum taneleri gibi sacıp savurduk.Eğlendik güldük .. Sevgnin ''s'' sini bilmeyen kalplere aşkı öğretmeye calıştık.Onlara öğretmeye calışırken birde baktık biz öğrenciymişiz daha.Deneyimlerimizi,bildiğimiz sandığımız herşeyi rüzgar alıp götürünce cırılcıplak kaldık.Utandık bedenimizin kirinden!! Kaç kez bedensen bir zevkin peşinde aradı aşkı ? Bulamayınca düşüp kırıldı.Sevdiğini sandığı kalbi 2. kez başkasının ellerinde görünce incindi, kendini yadırgadı ama yaşadı.Kendimiz kalbimize çizikler attık, evcilik oynadık, kırılmaktan zevk aldık daha zaman var dedik ama zaman yoktu!! Aşkı , sevgiyi kaybedince zamanı sucladık.Tanrıyı suçladık, kendimizi övdük.Bencilliğimiz ile sıyrıldık tüm suclamalardan.Kendi dengimizi bulamadık başkalarına denk olalım dedik.Kişiliğimizden ödün verdik.Kimsenin ''bizi'' '' biz'' olarak sevmesini istemedik.Hep fazlasını istedik utandık ama istedik.
ANLA ARTIK BENCiLLEŞTiN SEN!!
Sevmiyorum ben artık insanları ya.Sevip alışabildiğim kaç kişi var ki zaten? Yabancılarıda sevmiyorum.Hayatıma izin almadan girip oturup zorlamama ragmen gitmeyenlerin hepsinden ama hepsinden gitmek kurtulmak istiyorum!!
Ve hala; geçmişte kaldığı halde koca burnunu, benim sakin, huzurlu, ağrısız hayatıma sokmaya calışanlardanda.Sen kimlerden bahsettiğimi iyi biliyorsun.
Geçmişim asla silinmesin, acılarım tekrar tekrar beynime kazınıp orda iz bıraksın ki ben o acıları bir daha yaşamıyım isterdim hep.Bide ne istiyorum biliyor musun bundan sonra yılın sonuyla başını bağlayan aylar gelmesin istiyorum ...
Ben artık geçmişim dirilsin istemiyorum! Bir cok kere bunun olmasına izin verdim.Bir daha vermeye kalkarsam bana yardımcı ol ve beni durdur olur mu? itiraz edemediğim tek kişisin cünkü.
Aslında ne yapalım biliyor musun?.. kaçalım!!! Bizi kimsenin tanımadığı, adımızı değiştirebileceğimiz. Tamemen kendi kişiliklerimizde yaşayalım orda. Kuralların, baskıların, yalanların , savaşların olmadığı bir yere gidelim.Böyle bir yer var mı ? Yok değil mi?
Ama sen '' var'' de.Yalanı bile cok güzel!
