inanılmamış bir ifadeye verilen gayet samimi bir tepki.
gelelim subjektif kısma. inanıp inanmaması artık sikinde olmayan biri için, peşinden sürüklendiği tek şeyin piçlik olduğunu farketmemiş ve düzgün bir iletişimin tadını, buna inanmanın ve birine tamamen ait olmanın tuzunu bilmeyen birinin varlığı yokluğundan daha güzel, daha özel değil. bazen 'güzeldi be, keşke' falan dersin ama o güzelliğin içine sıçan bir özgüven yoksununun hatıranı bok etmesini de seyretmemiş olursun. bu keşke de gözlerine baktığında nefes alışları bile tatlı kılacak bir kadının kollarında biter, zaten gayet de yakındır.
kendimi öyle iyi hissediyorum ki sanki az önce son anda sandalyeden düşmeyi atlatmış gibiyim. yalancıyı vallahi de siksinler billahi de siksinler; imkanların içinde imkansızlığın peşinde bir daha koşanı da ayrıca siksinler.
