kış mevsiminde, özellikle bu aylarda havaların bir anlık ısınmasına aldanan ağaçların çicek açması daha sonra tekrar gelen soguk hava ile birlikte her şeyin alt üst olması.
güney illeri dışındaki insanları belki bir kaç gün , en fazla bir hafta kandırabilen ama mersin de insanların her zaman tüm kalpleriyle kendisine inandıkları bahar.
YALANCI BAHAR...
Havada çiçek kokusu var. Ağaçlar tomurcuk verdi,
yoncalar toprağı aralayıp ürkek ürkek başlarını uzattılar.
Güneş sıcak. Rüzgâr nazlı. Serçeler aşk danslarına başladılar.
Oysa ben biliyorum gülüm...
Bu yalancı bahardır, yalancı bahar.
Hiç ummadık anda bir soğuk rüzgâr çıkar. Kara bulutlar üşüşür.
Daha dün baharın geldiğini sanan kuşların yarım kalmış
şarkılarının yerini duvara vuran kepenklerin sesi alır.
Serçeler kaçışırlar. Anaç kumru tarumar.
Bir de bakarsınız ki kış geri gelivermiş.
Bir fırtına... Bir soğuk... Yağmurla karışık biraz kar.
işte o zaman ben, çiçek tomurcuklarının daha başlarını
uzatır uzatmaz kavrulup yanmalarına dayanamam.
Yaşam zaten "yalancı bahar"larla doludur.
Kimi zaman bir gülücük, kimi zaman birkaç satır mektup,
kimi zaman bir hayal, kimi zaman bir düğün,
kimi zaman bir iş, kimi zaman bir küçük umut.
Tomurcuklar açar. Güneş sıcak, ılık rüzgâr...
Ama yalancı bahardır. Ben yalancı baharları bilirim.
Neydi o; saçımı ilk tarayışım. Komşu kızına yazdığım
ilk sevda mektubu. ilk diplomam. işe ilk girişim.
Neydi o; yazı yazmaya başladığım zaman
dünya düzenini değiştireceğimi sanmam.
Gerçekleştiğini sandığım umutlarım.
Benim payıma düşen yalancı baharlardı gülüm.
Havada çiçek kokusu var.
Şimdi aklım havada, gözlerim ufuklarda bulut kovalar.
Serçelerin şarkılarının yarım kalmasını istemem.
Başını doğaya uzatan tomurcuklar,
ürkek çiçekler yanacak diye bulutlardadır gözüm.
Bir başka yalancı bahardır diye ödüm kopar.
Ben yalancı baharları bilirim gülüm...
tanımı yaptım duygusala bağlıyorum: yalancı bahardan nefret ederim. efendim güzel egemizin böyle ne doğusunda ne batısında kalan yerler vardır. turgutlu, salihli, alaşehir falan.. gerçi bunlar kıyıya yakın ama çok da kıyıda kalmıyolar. neyse, bu tip yerlerde, halk arasında fake bahar da denilen iklimsel durum* erik ağacının, erken çiçek açmasına neden olur. yavrum erik ağacı, ne bilsin puşt yalancı baharı. açıverir narin çiçeklerini! sonra ne olur? hayal kırıklığı..
izmir ticaret odasına göre erik borsasında alımlar iki puan gerileyerek, kemaliye kasabasındaki tüccar ensariyi zalim yaptı. kasaba halkı, belediyeye..
aşkın nur yengi'nin bu isime sahip şarkısı, aralardaki keman sesleriyle adamı kendinden geçirir. yaşar versiyonu da pek kıyılarda köşelerde kalsa da 2005 yazının neşeli eserlerindendi.
yalancı bahar gelme üstüme üstüme,
ayartma beni, daha yapılacak çok şey var,
kandırma beni oyunlarınla...
ya da boşver gir kanıma,
en deli rüzgarların essin gönlümde,
savur bedenimi diyardan diyara,
oyunlarında hep ebeyim,
gözüm kapalı arkandan gelirim... (dww)
an itibariyle gıcık kaynana örneklerinden birinin daha olduğunu farkettiğim dizi. merve sevi her zamanki gibi uyuz, tatminsiz kız rolünde. fahriye evcen'in ağlaması ise evlerden ırak cinsinden...
