Sorduğum adreslerde kimse oturmuyor
Ve kimse olmuyor ben sorduğum zaman.
Her şey bir yalan gibi yandığı zaman
Yalnız olduğunu anlıyor insan diye bir ibrahim Sadri şiiridir. Çok eskidir güzeldir.
Hayvanlar hayatta kalmak için bokta yiyor. insanda yesin o zaman. Hayvanın doğası ile insan bir mi.
Yalan bir hayvana yakışır. Benim köpeğim de topal numarası yapıyor. Şefkat bekliyor yiyecek..
Bir insan topal numarası yapıp dilenir en fazla. Sevimli olmaz.
Bu aralar hayatımın merkezi yalanlar üzerine kurulu. O kadar çok yalanım var ki yalanlar birbirine girdi. Gittiği yere kadar diyorum. Ama artık kendim bile neyin doğru, neyin yalan olduğunu bilmiyorum. Yoruldum
gezegenlerin ve dünyanın boşlukta olduğunun kabul edilmesidir kimse güneşe aya kuvvet uygulamıyorsa boşlukta durabilecek bir kuvvet var demektir kimse kimseyi kandırmasın kardeşim delikanlı gibi çıksın ortaya.
