şahit olduğum bir diyolag, yer x düğün salonu;
ilkokul dörde giden iki çocuk birbirini imrendirmeye çalışır:
can:sen biliyomusun metin2 yi bizim sınıftan bir çocuğun amcasının arkadaşı yapmış...
ilker:o da bi şey mi, facebooku benim dayımın arkdaşı yapmış ya...
daha odaya anne girer girmez çocuk:
-anne valla ben tırnaklarımı yemiyodum.
başka bir o öyleydi zaten repliği misafirlikteki çocuktan gelsin:
-yok abi ben geldiğimde böyleydi bu zaten. *
bir de ultra zeki çocuklardan gelsin:
+oğlum uyuyormusun
-evet anne..
Haylazlık peşindeyken ayak kayar sehpanın üstüne düşülür sehpa devrilir ve vazo kırılır.
Anne- hiiiiii! Nolmuş buraya!
Çocuk- Ya şimdi ben burdan geçiyordum kedi korktu sehpanın üstüne atladı. Sen vazoya kuyruğu çarp devir bu sehpayı falan.. eee ... Öyle işte.
A- Yalan söyleme! Dur nereye gidiyorsun gel buraya!!!! *
-anne,bana para vercekmişsin babam öyle dedi
+dur bakayım ben arayıp sorayım babana
-dedi ama şimdi demedi,geçen demişti ya
-anne, bana kaykay alsana
+napacaksın kaykayı bisikletin var ya
-üüüüü herkesin kaykayı var bir tek benim yok , bende istiyorum,
+herkesin mi var kimmiş onlar
-ali,efe, hasan, baran .......**
