cem yılmaz abemiz bu konuya şöyle açıklık getirmektedir : erkekler çocukluktan itibaren özgür büyürler. bir yere giderken hesap vermek zorunda değillerdir. en azından kızlara göre.. ama kızlar bir yere gidecekse ya arkadaşına des çalışmaya gidiyor bahanesine ihtiyaç duyarlar ya da başka bir kız arkadaşlarının doğum günü vs vardır. yani kadınlar çocukluklarından itibaren yalan söylemeye mecbur bırakılmışlardır. buna mecbur eden erkeler , bundan şikayetçi olan yine erkekler. bu ne yaman çelişki anne ?
sevgilisiyle görüşmesinin hiçbir yolu olmayan, ailesinin "evden okula, okuldan direk eve" diye zorladığı, serbest bırakılsa gayet de dürüst olacak olan kızdır.
