özgüveni arttırır diyen olmuş ama yanlış. en azından bende öyle bir şey olmamıştı. hüngür hüngür ağlamıştım amk lisede. tuğçe diye bi hatunu seviyordum, kıza teklif ettim. teklifimi kabul etmediği gibi bana bir de "sakın kimseye söyleme bu olayı" dedi. millet peşinde koşanlarla övünür bu da kimseye söyleme diyor. utanıyor amk işte benden.
her neyse hüngür hüngür ağladım amk. 16 yaşındayım henüz. kendimi değersiz bir bok böceği gibi hissettim.
bu ağlama, sevilen hatun tarafından değersiz bir nesne olarak görülmeyeydi.
sonra aynanın karşısına geçip bir de yeni fark ettiğim tipsizliğime ağladım.
benimki biraz erken olmuştu öyle ergenlikte reddedilince filan değil yani. ilkokula giderken arkamdan "saça bak lan" "inek yalamış gibi heheh" "lan ampul kafa" filan diye birkaç kez laf atılınca acı gerçeği öğrenmiştim. işte o zaman şirin olmak ve yakışıklı olmak arasındaki farkı anlamıştım. ve bu döngü hala devam eder (bkz: ben seni arkadaş olarak görüyorum)
ben daha çocukken fark etmiştim amk. dansa davet diye oyun vardı, belki aranızda bilenler vardır. bir tarafa kızlar geçer bir tarafa erkekler. sonra kızlar gelir erkeklerin elinden tutardı kaldırırdı. ulan beni hiç bir kız kaldırmıyordu. o zaman anladım tipsiz olduğumu. amk benim çocukluğum çok kötü geçti lan.
edit1= o kadar tipsizim ki lise balosuna bile sap gibi tek katılmıştım. hiç bir kız benle katılmak istememişti. hiç bir kız benle dans bile etmemişti. lise hayatım da bok gibi geçti yani amk.
Herkesi
- Hişt yakışıklı, kocacııımm , yeşil montlu vs diye çağıran orospular beni - hey koca kafalı bi dakka gelsene bişey söyliycem diye çağırmışlardı.
elinde kitapları olan bir kızla çarpışılıp önüne baksana hayvan lafı duyulduğu andır. aksi olsaydı önemli değil gibi bi cevapla karşılaşacaktık muhtemelen.
aynaya baktığım ilk günden beri idraki içerisindeyim. en azından erkenden farkına varmış oldum. öyle böyle değil bildiğin çirkinim lan. sevdiğim kadın bile çirkinim diye terketti. kel, kısa boylu, bir karış sakallı, paspal bir herifim. gerçi aynalara bakmadığım sürece sıkıntı yok. ah muhsin ünlü ye selam olsun bu esnada.
bazen yakışıklı arkadaşlarıma özenip, saçlarımın onlarınki gibi olmasını isterdim küçükken. sonra sınıfın en tipsiz erkeği olduğumu düşünürdüm. lisede de öyle. bi kız arkadaşım olmuştu koca 4 senede. şimdi de o kız iş hayatına atılmış 88 beygir gücünde para çevre ve vücut hatlarına sahip. ben yine yakışıklı değilim.
ama buna rağmen çevremde çok sempatik tatlı yakışıklı hoş olduğumu söyleyen güzel gülüyorsun diyenler de var. zevk meselesi diyorsun da, şu soruya neden cevap veremiyorsun. bugüne kadar yaptığım sevgilileri tipimle değil de sms whatsapp msn ve facebook daki konuşmalarda etkileyip kendime aşık ettim. bu kızlar ben yakışıklı olduğum için beni sevmedi, beni sevdikleri için yakışıklı buldular hep. evet neden ?
baby face denen, tüysüz sakalsız tipli erkekler her zaman yakışıklı değildir görüldüğü üzere.
Oha amk şu bile ne güzel kızlarla çıkıyo biz liseyi bitircez kimseyle çıkmadık demekki ben bundan daha tipsizim dedirten andır. Yakışıklı diye hitab edenlere sövülen an.
