düşüncelerin ve cümlelerin yakışıklı olmasının yeterli olduğu, niceliğin ise gereksiz olduğu bir dünyada yaşıyoruz aslında. yakışıklı olamamak değildir sorun, sorun insanın kendine inanıp güvenmemesidir. evet budur.*
çeşiti şekillerde bu durumu bastıran, önemsiz görülerek avunan, karakter önemlidir diyerek afyon çekmiş gibi rahatlayan kişinin içinde olduğu durumdur. kendimden biliyorum.
iç güzelliğinin yanından bile geçemeyecek deredeceki önemsiz durum. niceleri vardır, 1.90 boyunda, yeşil gözlü, ne bileyim dalyan gibi; kızlar gördü mü,
- ayy, maşaallah, Allah özene bezene yaratmış... derler; kısacası biz de güzel bir hatun gördüğümüzde nasıl iç geçiriyorsak, hatun kısmısı da, bu olaydan nasibini alır; nasiplenir... amma velakin, öyle bir yakışıklı erkekler vardır ki, öküz mü öküzdür, bir gözü hep dışarıdadır, sözlüğünde sadakat kelimesi yer bulmaz; yeri geldi mi kazak erkek, ağır abi modunda takılır - kimi zaman o da lazımdır, ama kimi zaman... - ... işte hayat budur efem. yoksa, yakışıklıymışsın, cartmışsın, curtmuşsun...!!!
çok afedersiniz, kendisine aynada bakmayan, bakmayıp da, ''yuh lan tipe bak, bir de yanındaki hatuna bakk beee !'' diyen ne modeller de gördüm...
(bkz; ne insanlar gördüm üzerinde elbise yok, ne elbiseler gördüm içinde insan yok)
yakışıklı olmayanın kaderidir; çirkin ama sempatik
-çirkin ama zeki
-çirkin ama entelektüel
-çirkin ama zengin
-çirkin ama şair
sadece aşık olduğunuzda göremezsiniz çirkinliğini. çünkü karşınızda sizin için dünyanın en yakışıklı insanıdır.
Kucuklugunden beri cevresinin ay ne guzel cocuk ,ne yaksikli cocuk hedelerine maruz kalan ama yasi ilerledikce aslinda durumun pekde oyle olmadigini anlayan insan modeli.
Zordur seks yapmak icin her seferinde hak etmek zorundasinizdir. Kizlar size gelmez bin turlu maymunkluk yaparsiniz hatunu kapaticam diye.
