Trollukte pesinde değilim ama bu benim, is hayati okul hayati ozel hayat hobiler kısıtlı zaman derken enerjinini harcayacak cok yer bulamıyorsun bulsanda cekiniyorsun deger mi diyorsun. Cilgin bilim adamı yasam tarzi işte.
Etrafımdaki yakışıklı diyebileceğim 3 erkeğin(hepsi 25-30 yaş aralığında) hiçbiri sevgili yapayım manitacılık işleriyle uğraşayım diye kılını bile kıpırdartmıyor baya solo takılıyorlar senelerdir.Bunlardan birine sordum niye uğraşmıyorsun abi diye eleman lise üniversite derken hiç boş geçirmedik hevesimizi aldık biz zamanında çok kazıkta yedik hevesimiz de kaçtı bu işlerden bundan sonra anca çocuk istersem hatun kovalarım minvalinde şeyler söylemişti.
lise'de arkadaşları vesilesiyle teklif eden ve üniversite'de de direkt olarak ortam muhabbet kurmaya , sırnaşmaya çalışan kızları reddederek yaşıyor olduğum durum. dış güzelliğine aldanıp, derdi tasası bitmez, hayatındaki ailevi veya başka olumsuzluklarını sana yansıtmaya çalışan, ilgi budalalığı yapan, uygun şartlarda iki düzgün normal sohbet edemeyeceğin insanları sadece 'sevgili' sıfatını üstünde barındırma çabası komik bir şey olsa gerek diye düşünüyorum. şurada telefon veyahut laptop türevleri seçerken bile kılı kırk yarıyoruz da hayatımıza geçmişinde ne idüğü belli olmayan ailesi veya çevresinin sosyokültürel seviyesini bilmediğin insanları hayatına alacak kadar da... hakeza... bana ters geldi. değerli olan yegane şey bir şeyin ilk ve tek olmasıdır. gerisi boş işler, laçkalıklar...
benimdir bu güne kadar karşılaştığım kadınlar kalbimde çok derin yaralar bıraktı kadınlardan kaçar hâle geldim sonunda. belki de doğru kadını bulamadim hiç.
