kısa ve öz olarak mallıktır. bir insan hem tanrı'ya inanıp, hem de yakılmak isteyebilmektedir. toprağa karışıp kurda kuşa yem olup, çürümektense, bir kavanozun içinde ailesinin yanında olmak istiyor olabilir, çok sevdiği yerlere külünün serpilip, onlara kavuşmak istiyor olabilir, olabilri de olabilir. yok ölünce zatten bunu hissetmeyeceksin zırvasını önüme getirecek olanlara şimdiden söyleyeyim ki bütün bunlar son isteklerdir ve kişinin son istekleri yapılmalıdır sorgulanmadan. gider cenzase namazını kılar, sonra da krematoryuma götürü yakarsın. bunda yadırganacak bir şey yok ki.yakılmak isteyen insan ben atesitim ya da deistim demiş mi önce ona bakacaksın. ki diyenler bile din hanesinde islam yazıyor diye yaşayan kişiler tarafından müslüman addedilerek cenaze namazı kılınarak toprağa veriliyorken şimdi burada meral okayın yakılmak istemesini atestlik sanarak atıp tutuyor insanlar. oysaki kadın ben ateistim dememiş ben yakılmakn istiyorum demiştir. konu meral okay'dan yürüdüğü için onu örnek vererek yazıyorum oysa ben de bir müslüman olarak yakılmak isteyen taraftayım. ateist değilim ve belki de sol tarafta habire dinden söz açıp, laik olana bok atan ancak ölünün ardından saygısızca konuşan, artık kendini savunamayacak birisi için atıp tutan senden çok daha fazla müslümanım. ama yakılmak istiyorum. toprağın altında bedenimin çeşitli reaksiyonlara girerek çürümesini, gözümden, kulağımdan, kıçımdan, başımdan böcekler girerek yenmek istemiyorum. bu beden benim ve yaşarken kullanma hakkı nasıl benim elimdeyse ölünce de bedenimin ne yapılacağına karar vermek bana düşer, ardımda kalana ise, benim kararıma saygı duyup bu kararımı yerine getirmek.
