aslen ahmet kaya şarkısı olup fakjat benim cem adrian coverıyla öğrendiğim şarkıdır kendisi. ilk dinlediğim gnden beri her dinleyişimde bi melankolik olurum, değişik değişik hallere girerim kendime. bu aralar bi de hafif hoşlantı tarzı bişi yaşıyorum ( ki o da büyük ihtimal geceleri durup durururken müslüm baba falan dinlememden kaynaklı) iyice kafamı allak bullak ediyor şarkı.
uzatırsınız bacaklarınızı, alırsınız elinize sıcak çayınızı... bundan daha keyif verici bir şey yoktur.
ya da var mıdır? ahh gece... tabi ki tüm bunlar gece yapılmalı, dolunayda... ve marmara'nın o eşsiz yakamozlu gecesinde... işte şimdi oldu, bundan daha keyifli bir şey olamaz.
hafir bir rüzgar eser, üşür gibi olursunuz. yanınızda ceketini verecek bir sevgiliniz varsa ne ala... yoksa şalınıza sarılıp oturmaya devam edersiniz. kızkulesini izlersiniz uzun uzun... hikayesini geçirirsiniz zihninizden. karanlık gecede boğazın ortasındaki bu minik adadaki kule, ışıl ışıl parlayarak "istanbul'un yıldızıyım ben" demek istiyodur size.
kızkulesinden başınızı sola çevirirsiniz ve marmara'ya yansıyan dolunayın oluşturduğu yakamoz... büyülenmişçesine izlersiniz, saatlerce izleyebilirsiniz...
