yahudilerin az para harcama özelliklerine gönderme yapan fıkralardır.
salamon, yumurtacının önünde durur.
- kaça bu yumurtalar?
- elli lira, fakat şu sandıkta beş tane kırık yumurta var, onlar kırkar lira.
salamon uzun uzun düşündükten sonra:
- bana yirmi tane daha kırar mısın?
bir gün vatikanda kardinaller ayinden çıkıp meydana doğrı yürüyorlarmış. bi tarafta hristyanım diyen bir dilenci diğer tarafta ise yahudiyim yardım edin diyen dilenci varmış. kardinallerden biri yahudinin yanına ilişip.
-bak arkadaşın ne güzel para kazanıyor kimse sana para vermiyor gel sen de hristiyan ol demiş. yahudi diğer dilenciye seslenmiş;
bir katolik rahip ve bir haham konusuyorlarmis. laf lafi acmis sonunda rahip haham'a "ya siz domuz eti yemiyorsunuz. cok lezzetli cok sey kaciriyorsunuz" demis. bu olaya kil olan haham da rahibe "siz de seks yapmiyorsunuz, cok buyuk kayip' demis. hahama sinir olan rahip seks yapmaya, rahibe sinir olan haham da domuz eti yemeye karar vermis.
gunler sonra bir araya gelmisler. rahip hahama sormus "domuz eti nasildi?"
haham: "fena degil, lezzetliydi. seks nasildi?"
rahip: "domuz etinden cok daha iyi".
bir genç adam, yahudi bir milyarderin kızını suda boğulmak üzereyken kurtarır. kız kendine gelir, milyarder şöföre emreder :
- şu adama bir dolar ver.
kız hemen duruma müdahale eder : '' ama baba olurmu? ben yarı yarıya ölmüştüm. o benim hayatımı kurtardı'' .
bunun üzerine milyarder :
- o zaman yarım dolar ver .
Solomon kötü giden her şey için Musa'yı suçluyordu. Nedenini sorduklarında Musa Kızıldeniz'i geçtiği zaman sağa değil, sola dönseydi Araplar kumu, biz petrolü alacaktık!..
ikinci dünya savaşında iki yahudi almanlara esir olmuştur. bunlardan biri diğerine kendilerine ne yapacaklarını sorar. O da başlar anlatmaya;
- iki ihtimal var. Ya bizi öldürürler ya da esir kampına yollarlar. Öldürseler sorun yok. Kampa gidersek iki ihtimal var. Ya kurşuna diziliriz yada gaz odasında öldürülürüz. Kurşuna dizilirsek sorun yok, gaz odasına gidersek iki ihtimal var. Bizden ya sabun yaparlar ya da kağıt. Sabun yaparlarsa sorun yok. Kağıt yaparlarsalar iki ihtimal var. Ya gazete kağıdı oluruz ya da tuvalet kağıdı. Gazete kağıdı olursak sorun yok tuvalet kağıdı olursak işte o zaman boku yedik.
yahudinin birisi ömrü boyunca allah'ım bana milli piyangodan para çıkar diye yalvarırmıs, bu adamı takip eden melekler bile acımıs adamın haline.allah'ın huzuruna çıkıp, allah'ım bu kulunuz ömrü boyunca tek dileği piyangodan para çıkması, neden çıkarmıyorsunuz, diye sormuslar. cevap ise, ben çıkarmısına çıkartacamda pezevenk cimriliği bırakıp bilet almıyor ki *
Hepsi hristiyan çocuklardan oluşan bir sınıfa. yahudi bir afacan nakil edilir. Öğretmen derse başlar... Çocuklar şimdi size bir soru soracağım ve bu soruya doğru cevap verene 50 dolar ödül vereceğim. Bu dünyaya gelmiş geçmiş en büyük insan kimdir? Bir çocuk kalkar ve newton der hoca beğenmez. Birisi kalkar enstein der onuda begenmez. Bir diğeri kalkar karl max der onuda beğenmez. Birisi kalkar winston chircire der onuda beğenmez. Ve en sonunda yahudi çocuk kalkar ve hz.isa der. Öğretmen doğru cevap paranı alacaksın der! Tenefüste öğretmen yahudinin yanına gelir ve ona 50 dolarını almasını söyler. Daha sonra sorar; neden hz. isa dedin? Yahudi çocuk, büyük ödül 50 dolardı da ondan der!
--spoiler--
- levi, eyvah! batıyoruz!
- niye üzülüyorsun hayatım? gemi bizim değil ki!..
--spoiler--
artık güldürür mü bilinmez... daha fazlası için buraya tıklayınız.
hitler ve stalin bir barda oturmaktadırlar. bir adam içeri girer ve barmene bunlar hitler ve stalin değil mi diye sorar.
barmen "evet, onlar" der.
sonra adam onlara doğru yürür ve sorar: "selam, ne yapıyorsunuz?"
hitler cevaplar:
"3. dünya savasini planlıyoruz."
adam sorar. "gerçekten mi? neler olacak?"
hitler :"bu sefer 14 milyon yahudiyi ve bir bisiklet tamircisini öldüreceğiz" der.
adam sorar:
"bir bisiklet tamircisi mi?"
hitler stalin'e döner ve der ki:
"gördün mü, sana kimsenin 14 milyon yahudiyi takmayacağını söylemiştim!"
bir yahudi ölen karısı için gazeteye ilan vermek istemiş.
+ yaz evladim. "karim rozanna öldü"
- bu kadar mı amca? sadece 3 kelime mi?
+ bu kadar bu kadar.
- beyefendi karınız ölmüş. ayıptır birşeyler daha yazdırın bari.
+ sen karişma evladim. kari benim kari. hem sen para nasıl kazanılır bilmezsin. ne dediysem onu yaz.
- iyi de zaten 5 kelimeye kadar ücret standart. hiç olmazsa 2 kelime daha yazın.
+ öyle miiiii? öyle desene be evladim. yaz o zaman; "karim rozanna öldü. satılık Renault"
+ söyleyin bakalım çocuklar. gelmiş geçmiş en akıllı insan kimdir? bilene 20 dolar vereceğim.
çocuklar, amerika ve dünya tarihinin gelmiş geçmiş tüm büyüklerini sayarlar. cristof coulomb, jack london, shakespeare, einstein, kasparov, bill gates, george bush vs. bildikleri tüm büyük beyinleri sayarlar fakat öğretmeni tatmin edemezler. yalnızca yahudi asıllı olan abraham sakince parmak kaldırır. söz aldığı zaman ise;
- öğretmenim, dünyanın gelmiş geçmiş en akıllı insanı şüphesiz "nasıralı isa mesih" tir.
öğretmen şaşkınlıkla abraham'ı tebrik eder. ona 20 doları verir ve sorar;
+ aferin abraham. fakat merak ettiğim birşey var. sen yahudisin. en akıllı insanın "hz. musa" olduğunu iddia etmen gerekmiyor mu?
abraham bu arada 20 doları güneşe tutmuş sahteliğini incelemektedir. gülümseyerek cevap verir.
- aslına bakarsanız öğretmenim, en akıllı insanın hz. musa olduğunu düşünüyorum. ama gene de iş iştir.
Musevi ailesinin en büyük derdi 10 yaşlarındaki çocuklarının matematikten sürekli 0; getirmesiymiş. Sıkıştırmışlar olmamış, ders aldırmışlar olmamış. Son çare, bir katolik okuluna kaydettirmişler.
Çocuk bir süre sonra matematik notunu düzeltmiş, sürekli 10 getirmeye başlamış. Peki ne oldu da bu çocuk böyle 180 derece dönüş yaptı? sorusuna yanıt aramaya başlamışlar. Çocuk ısrarlı sorulara önce yanıt vermek istememiş.
Sonunda bir gün gerçeği itiraf etmiş: Okula girdiğim gün adamın birini artı işareti üzerine çivilediklerini gördüm. O zaman bu işin ciddiyetini anladım!..
- Salamon be!.. Benim hanım çok müsrif, para yetişmiyor. inanamazsın, pazar günü benden 200 frank istedi, pazartesi 300, salı 400, çarşamba 500, perşembe 800, dün de 1000 frank!..
- Acıdım sana be Mişon... Nereye harcıyor bu kadar parayı?
- Ne bileyim ben!.. Verdiğim yok ki!..
Küçük izhak koşarak sinagoga gelmiş. Fakat tam girecekken kapıda haham izhak’ı çevirmiş.
- Giriş 10 frank.
- Yanımda hiç param yok sayın haham.
- O zaman giremezsin.
- Ama ben sadece abimin içeride olup olmadığına bakacağım... Ailem çok merak etti.
- iyi, peki... Gir o zaman... Ama para vermeden dua etmek yok!..
Eczacı Levi alı al moru mor bir şekilde izhakın kapısını çalmış:
- Ne oluyor Levi?.. Nedir bu telaş?
- Sorma izhak!.. Ben bugün sana mide ilacı veriyorum diye zehir vermişim!
- Eyvah!.. Ne olacak şimdi?
- Ne mi olacak? 5 milyon daha vereceksin!..
Gençliğimde Şişhane’de “Sarı Madam”adında bir kahve vardı.
insanlar oraya gelir oyun oynardı.
Aileler de gelir, çay içer, simit yer, sohbet ederdi.
Çok güzel bir Haliç manzarası vardı.
Şişhane’den Hasköy’e dönen köşedeydi.
Eskiden kahvenin anlamı, sadece oyun oynanan yer olmaktan çok uzaktı.
Tam anlamıyla sosyal bir ortamdı.
Kaçamak sigara içmek için de çoğu zaman oraya giderdik.
Bir gün oranın müdavimlerinden Şapat diye orta yaşın biraz üzerinde bir bey geldi.
Biz de yandaki masada arkadaşlarla oturmuş çay içiyorduk.
Adamın orta halli bir görüntüsü vardı. Ama sıkıntılı olduğu her halinden belliydi.
Arkadaşlar da bu durumu fark etmiş olacak ki, içlerinden biri “Hayrola Şapat, bir derdin mi var?” diye sordu.
Şapat, ilk bulduğu sandalyeye çökercesine oturdu.
“Sormayın…”
“Anlat be Şapat”
Adam anlatmaya başladı.
Yanımızdaki masada oturduğu için anlattıklarını bir bir duyuyorduk.
“Karım öldüğünde, benim 4 tane dairem vardı. Bankada da param…Karımdan kalan mücevherler de oldukça değerliydi.
“Çocuklar ölümümü beklemesin, ben sağ iken onarın haklarını vereyim” diye düşündüğüm için iki kızımı ve damatlarımı yanıma çağırdım;
“Paramı ve mücevherlerimi sizlere taksim edeyim, sonra sırayla her birinizin evinde birer yıl kalırım, yalnız yaşamak istemiyorum” dedim.
Onlar kabul etti, ben de dediğimi yaptım.
Her şeyimi onlara verdim.
Baştan her şey yolunda gitti.
Sonra bu anlaşma aylara, haftalara, sonra da günlere indi.
ikisi de kendi düzenleri bozulduğu için beni evlerinde istememeye başladı.
Anlayacağınız, beni kapıya koyacaklar.
ishak Efendi diye bir adam “Bu mudur senin derdin?” diye sordu.
“Evet” cevabını alınca da “Sen merak etme. Yarın sabah burada buluşalım, senin derdini çözeceğim” demiş.
Biz olanları sonradan kahvenin sahibine sorarak öğrendik.
Zavallı amcanın durumunu çok merak etmiştik.
Bu iki amca, ertesi gün buluştuğunda ishak efendi cebinden bir anahtar çıkararak Şapat’a uzatmış;
“Bak bu anahtarı, hangi kızının evinde daha çok kalmak istiyorsan, o evde kaybetmiş gibi yapacaksın. Sonra da “anahtarım kayboldu” ortalığı ayağa kaldır.
Bulduktan sonra da kızın “Bu ne anahtarı Baba?” diye sorduğunda ona şöyle de.
“Ne anahtarı olacak, kasa anahtarı…Sen bütün varlığımı size verdiğimi mi zannediyorsun?.. Şimdi kimin evinde ölürsem, anahtar ve servetim onun olacak” diyeceksin.
Şapat; ishak Efendi’nin bütün dediklerini yapmış ve sonradan takip ettiğimize göre de küçük kızının evinde krallar gibi yaşayıp ölmüş.
Cenazesinin kaldırılışının hemen akabinde; kızı ve damadı anahtarı alıp bankaya gitmiş.
Ancak kasayı açtıklarında, babalarının kendilerine kurnaz bir oyun oynadığını anlamışlar.
Kasada sadece küçük bir not görmüşler;
“Çocuklarımdan hakkım olan ilgiyi, böyle bir kurnazlıkla elde ettiğim için üzgünüm… Dilerim sizin çocuklarınız, babalarına aynı şeyi yapmazlar”
Yahudi siyonist John Rockefeller çocukken annesiyle bir bakkala girer. Bakkal,onu sevindirmek için oradan biraz kuruyemiş alabilirsin der. Rockefeller reddeder. Bakkal gelir, kuruyemişi alıp onun cebine koyar.
Dışarı çıktığında annesi, kuruyemişi almayı neden reddettin diye sorar.
Rockefeller cevap verir:
Bakkalın bana vermesini bekliyordum çünkü onun avucu benimkinden daha büyüktü.
