Genelde insanlar uyandıklarında havanın kapalı ya da yağmurlu oldugunu gördüklerinde karamsar bir havaya girerler. Ben mi ters bi insanım yoksa insanlar mı ters bilinmez ama ben yağmurlu havada kendimi daha guclu ve neşeli hissederim. Acaba dunyada benim gibi başka var mı diyede dusunurum. Anlatılanlara göre hava yagmurlu olunca insanlara bıkkınlık ve bi isteksizlik gelirmiş..
Gökgürültülü sağanaklar hastalıklı ama güçlü ruhlara heyecan verir (gibi geliyor bana, kalanı da bu minval üzre)
Nefesiyle buğulanmasından hoşlanmadığı için cam açık, pencere pervazlarından sıçrayan ya da rüzgarla yüze serpilen damlalar için boynunu uzatır, ağzı açık, dili dışarda şimşek kollar bunlar, hemen peşisıra gelecek gürültüden peşinen mest. Bütün duyuları bayram eder. Kulakları gümbür gümbür, gözleri yere yakın bulutların ışığıyla parlak, elleri ve ağzında temiz serinliğin tadı ve yıkanan toprağın mis kokusu burnunda. Tercihan deli Karadeniz'in gökyüzünü yere taşıyan, tuhaf gri-sarı bir aydınlıkla bütün görüntüleri netleştiren o kısa fırtınalarını özlemle bekler.
iyi huyluları öyle arada yaşar giderler, biraz azgın olanları muhakkak kapatılır.
sessiz sakin yağan yağmurun huzur verdiği, gök gürültülü sağnak yağışın ise insanı ürperttiği, eskilere, acı üzüntü dolu maziye dalmayı sağlayan psikoloji.
