gönül adamıdır.duygu ve melankoli yüklüdür.yağmur hiç dinmesin ister.su vücuduna işledikçe hüznün verdiği manevi mutluluk da doyuma ulaşır.kesinlikle dokunulmaması ve o an için konuşulmaması gereken insandır.
uzun zamandır yapmadığım eylem.şöyle bir de akşam vakti hafif çiseleyen yağmurda istiklalin ortasında sevdicekle öpüşmek gibisi yok dedirten eylem.Ne biliyim böyle uzaktan bi melodi çalar kulağınıza sonra gider bir kadeh şarap içersiniz.işte o anda insan yaşadığını hissediyor şu hayatta.
ıslanmayı, yağmuru, yamur yağarken havada oluşan hafif griliği, toprak kokusunu seven insandır. ayrıca yağmur yağarken denizin aldığı o muhteşem hali seyretmekte haz verir insana. sabah işinize gitmek için yola koyulursunuz, hafif yağmur çiseliyordur, hava da güzel bir grilik ve toprak kokusu sizi sahile doğru iter.. ellerinizi cebinize sokarsınız, kafanız denize doğru uzuuun uzun o havayı solursunuz. bir güne bundan daha keyifli başlanamaz diye geçirirsiniz içinizden..
dertlerin deryasinda bir sandal oldugundan dolayi sigarasini aporta alip yürüyen kişidir. allah bilir aklindan neler geciyordur aklından kim bilir. belki de mesudiye mesut'u halet-i ruhiyesi egemendir. yürür yürür, ömrü hayatı boyunca yürümekten başka birbaşka da bir şey yapmamiştir.
sokaklar gitgide ıssızlasmakta ama durmadan bilincsiz bir şekilde dümeni kirilmiş bir vaziyette nereye gittiğini bilmeden yürür.
zaten gidilecek yerin ne önemi vardir?
gidilecek yer mi kalmiştir?
sigara yakmak için durur.
sanki bir lokomotif gibi istim salar geceye ve gündüze....
bir bakar ki bir kayanin tepesinde oldugunu farkeder.
ıslanmayı, üşümeyi ve bunun gibi şeyleri, ıslanmanın getirdiği pespaye görünümü önemsemeyen; hayata ve aleme daha içeriden, daha derinden ve daha yukarıdan bakan insandır.
şemsiyesi varsa ıslanmayacak olan adamdır.
şemsiyesi yoksa iki ihtimal vardır;
birincisi; ya şemsiyesini unutmuştur ve kendine sövgüler yağdırıyordur. acelesi olduğu için bir saçak altına veya bir durağa sığınamıyordur, sinirlidir, uzak duralısıdır.
ikincisi; yağmurun bütün pişmanlıklarını alıp götüreceğini umuyordur. zaten ıslandığının da farkında değildir. kendi haline bırakılmalıdır.
başına taş yağsa aldırmayacak kadar sinirli, üzgün ya da çok kırgın ve bezgin insandır. hayata teslim olmuşluğunun göstergesidir bazen. sığınacak yer varken bile sığınmaz, yağmura da teslim olur.
hüznü hiç bitmesin, duyguları hep böyle ıslak ve hareketli kalsın isteyen, bulutlarla bütünleşmiş, yağmuru kendisi bilen, sıradanlığı üzerinden atmış kişi.
