- osmanlıca; anma, hatırlama. türkçe'ye 'yad etme'olarak yanlış girmiştir zira, yad; eylemi de içerisinde taşıdığından 'etme' eylem tanımlaması anlamsız olmaktadır.
- osmanlıca; yabancı, el. türkçe'de 'yad eller' şeklindeki dillendirme ya da yazım yanlıştır zira, 'el eller' anlamsız bir kurgudur.
Turgut Uyar'ın yayımlanan ilk şiiri olan bu şiir, 1947 yılında, Yedigün Dergisi'nin Haziran sayısı'nda (sayı 46) çıkmıştır.
Güzel günlerim vardı yağmurlarla ıslanan,
Ve güzel gecelerim masallarla dopdolu.
Her şey,her şey güzeldi, gözyaşı, dünya, zaman,
Böğürtlen topladığım ıssız, tozlu köy yolu,
Güzel günlerim vardı yağmurlarla ıslanan.
Ufacık korumuzda dolaşırdım korkuyla,
Ve Allahı arardım serçe yuvalarında,
Bulamayınca dua yollardım akan suyla,
Göğü bulutlar saran bahar havalarında,
Dolaşırdım ufacık korumuzda korkuyla.
Seyrederdim göklerde her gün büyüyen ayı.
Ve kale duvarından yıkık mezarlıkları,
Bana korkunç bir devi hatırlatan kayayı.
Ve annemin taktığı mavi nazrlıkları,
Seyrederdim göklerde her gün büyüyen ayı.
Odanın ortasında yanan petrol lambası,
Ve bazan şimşeklerle aydınlanan geceler.
Bacamızın üstünde duran leylek yuvası,
Ne güzeldi ne güzel masallar, bilmeceler.
Odanın ortasında yanan petrol lambası
Neş'elerim geride kaldı eski günlerde,
Güzel günlerim vardı yağmurlarla ıslanan,
O doğduğum diyarda, o kuru ıssız yerde,
Petrol değil masaldı lambalarında yanan
Neş'elerim geride kaldı eski günlerde...
