rte'nin "bop eşbaşkanıyım" deyişleri ve okuldan mezun olur olmaz fabrikaya müdür olan patron oğlu edasıyla ortalıkta dolandığı zamanlardı...
ekonomik ve siyasi krizle dibe vurmuş olan ülke her kriz sonrasında olduğu gibi büyüme ve toparlanma dönemindeydi...
türkiye abd yönetimince "ılımlı islamda model ülke" addedilmişti. rte'nin nur yüzü time kapaklarını süslüyordu! ekonomik başarımız örnek gösteriliyordu!
gel zaman git zaman "tek adam" eğilimleri, dengesiz çıkışları, iç siyasete yönelik ama dış siyasette de kendisine şüpheyle bakılmasına yol açan "van minüt" şovları rte'nin putin gibi (postmodern diktatör) görülmesine yol açtı.
artık müttefikliğinden bile şüphe duyulan ama köprü geçilene kadar dayı denilen ülke konumundayız.
demokratik model gitti diktatör rte söylemleri arttı.
sıcak para kesilince tökezlememiz üzerine ekonomik başarımız ile daşak geçilmeye başlandı.
abd nin ılımlı islam tezi çöktü. bop'un hedeflediği yerlerde kaos hakim.
komşularla sıfır sorunu olan "soft power" türkiye imajı yerini "yalnız ülke" ve suriye'de muhaliflere kimyasal silah veren ülke olarak anılır olduk.
rte ve diğer akbaşların savaş suçları işledikleri gerekçesiyle uluslararası mahkemelerde yargılanacakları konuşulur oldu!
mit'imizin imralı ile kandil arasında mektup taşımak dışındaki görevlerini o kadar da iyi yapmadığı ortaya çıktı. en gizli olması gereken toplantılarımızı sağır sultanın bile duyduğunu öğrendik!
anlayacağınız takke düştü kel göründü! başta abd olmak üzere egemen devletlerce ambalajlanan erdoğan'ın paket açıldığında o kadar da şaşaalı olmadığını anladık!
akp bayağılığının medya ayağı acun'un deyimiyle "kutumuzda büyük yoktu"!
neyse efenim bu başlığın konusu masal tadında anlatılan ve dış basında yer alan türkiye (son yıllarda ağırlıklı olarak akp hükumeti) üzerine yorumların paylaşılmasıdır.
ki kendi kendimizi kandırmaktan vazgeçelim! "gelişmiş ülkelerde olmayan demokrasi bizde var" nidaları artarken gelişmiş devletler gözünden nasıl bir imajımız olduğunu görelim.
