Girdiğin ortamlarda , yeni gittiğin mekanlarda hissedilir genelde.
Kimi zaman olanlara yabancı hissetmektir. Eskiyi çok özletir bu dünya da değilmiş hissi verir.
Özellikle dolu bir otobüse ya da metroya bindiğinizde hissettiğiniz duygudur. Herkesin gözlerinde 'biz yıllardır buradayız in buradan yabancı' gibi bir anlam yüklüdür.
bazen yaşadığı çevreye de kendini yabancı hisseder insan. yanındakiler yabancıdır, geçmişine yabancıdır. o zaman yabancıların içinde yeni bir hayat arar.
bazen hayata yabancı hissediyorum kendimi çevreme bakıyorum ne insanlar var diyorum. eskiden de böyle miydi acaba bu dünya yoksa her geçen gün daha da çirkinleşiyor mu.
sanki siz çok anormalmişsiniz gibi, hiç kimse sizi anlamıyormuş gibi hissetmektir. bir kalabalıklara bakarsınız, bir de kendinize. ee peki ne şimdi bu dersiniz. kalabalıkla homojen olduğunuzu hissetmezsiniz, siz onlarda kendiniz bulamazsınız. verdiğiniz tepkiler bile farklıdır, dışlanmasanız iyi olur. yabancılar kendinize iyi bakın, çünkü siz kendinize yabancı olmayanlarsınız.
özünü bilmektir, ruhunu duymaktır bazen. çünkü onlar bambaşka çalar, yaşadığın dünya bambaşka söyler. şaşırırsın, üşürsün kat kat giyinsende, çıplak kalmışçasına soğukta.
gözlemlersin her yerde, her şeyi. sorgularsın nedenini nasılını. kamera şöyle 360 derece döner, o sırada muhtemel sen içinden 8. karakterinle sohbettesin zaten, bir de bakarsın karşında biri bir şeyler geveliyor sana. anlatmıyor, geveliyor. yani o anlattığını sanıyor, onlar anlattıklarını sanıyorlar ama sadece geveliyorlar.
eh sende anlayamazsın tabi, bazen gülerler, gülemezsin, ağlarlar, ağlayamazsın. önce sorun onlarda dersin, sonra sorun bende dersin, sonra bir sorunun bile olamayacağını anlarsın.
sen yabancısındır, hepsi bu.
hep yanlış yerde, hep yanlış zamanda, hep yanlış insanlarlasındır ya da..
biliyorsun sen büyük bir yanlışsın.
bir türk olarak türkiye'nin doğusunda ve güneydoğusunda hissedilen duygudur. bunu diyarbakır sınırından girer girmez iliklerinize kadar hissedersiniz. cizre, lice, silvan, şemdinli, yüksekova, dağlıca vs. gibi yerleri hiç saymıyorum.
sebebini bilmiyorum. beyindeki bir sıkıntıdır muhtemelen. bazen çevreme karşı yabancılık hissediyorum. aileme, en yakın arkadaşlarıma karşı. sanki onları 10 dakikadır tanıyormuşum gibi geliyor. yeni tanıştığınız insanlara karşı hissettiğiniz o mesafeli olayım düşüncesinden bahsediyorum. sanki ben başka bir anne babanın çocuğuymuşum veya başka bir arkadaş çevrem varmış da onların arasından bir anda olduğum yere gelmişim gibi hissediyorum. bu his gerçekci bir his.
bir ara da mekansal algı problemi yaşıyordum. içinde olduğum mekanın neresi olduğunu algılayamama diyeyim buna. 10-15 saniye kadar. örneğin odamdaysam birden nerede olduğumu algılayamıyordum.
