efendim küçükken dinlediğimiz yabancı müziklere ebevynerimizin yaklaşımı ''ne anlıyorsun şundan ya sana küfür ediyorsa?'' idi.
yani bütün ebeveynler sanki agız birliği yapmışcasına aynı argumanı kullanarak bu yabancı müzik olayına aynı şekilde yaklaşırlardı ''ya küfür ediyorsa?''.
tabii o zamanlar bu gibi tepkilere ''yahu adam neden küfür etsin bana?'' seklinde yaklaşıyorduk. ancak ve ancak bazı yabancı kelimeleri çat pat ögrendik. mesela fak yu vs vs gibi. yabancı sarkılarda bu kelimeleri duyunca ''lan ebeveynler haklıymış adam fak yu diyo bana küfür ediyor ipne'' deyüü yabancı müzik dinlemeyi bıraktık ve bu ''anlamadğımız bir şey var ise kesin bize küfürdür'' hissi bilinç altımıza kazındı.
yanımızda birisi yabancı kelime konuşuyor ve bunu biz anlamıyorsak bu durumdan rahatsız olmaya başladık.
iki kürt yanımızda kürtçe konuşuyor ise bizi tanıyıp tanımaması önemli değil 'kesin bana küfür ediyor '' hissini yaşadık itiraf edin.
sadece kürtçe değil bütün yabancı dillerde aynı olay oldu.
mesela belcika'da iki tane dil konuşuluyor ağırlıklı olarak.
1. fransızca 2.flamanca.
şimdi mesela siz fransızca biliyorsunuz ancak flamanca bilmiyorsunuz iki hemsire flamanca konuşmaya başladı mı ortamda piç gibi kalıyorsunuz ve kulak kabartarak acaba ismim geçiyor mu? diye dkkat kesiliyorsunuz.
kesinlikle rahatsız edici bir durum ve bunun sorumlusu çocukken ebeveynlerin yabancı müzik dinlerken dedikleri ''ya küfür ediyorsa?'' lafıdır.
